Hormon tyreotropowy w badaniu przesiewowym noworodków jako miara środowiskowego niedoboru jodu
e-ISBN: 978-83-233-8567-7
Wprowadzone w połowie lat osiemdziesiątych XX wieku w regionie Polski południowo-wschodniej masowe badania przesiewowe noworodków w kierunku wykrycia w.n.t. ukazały również problem innych zaburzeń gruczołu tarczowego. Ich analiza wskazała na schorzenia, których etiologia była związana z występowaniem niedoboru jodu w środowisku.
Duże rozpowszechnienie tego zjawiska w świecie zainspirowało badaczy do poszukiwań wskaźnika informującego o jego skali. Prace prowadzone od początku lat siedemdziesiątych XX wieku w Stanach Zjednoczonych i Europie wskazały, że takim wskaźnikiem może być poziom hormonu tyreotropowego (TSH) we krwi, określany u noworodków w czasie badań przesiewowych.
Duża częstość występowania wola u dzieci i młodzieży szkolnej, jaką wykazały badania epidemiologiczne w całym kraju, stworzyła również potrzebę bardziej szczegółowego rozeznania rozmiaru niedoboru jodu w Polsce. Okazało się, że ważnym wskaźnikiem jest stężenie TSH we krwi noworodka, które jest bardzo czułym instrumentem reagującym na zmiany zawartości jodu w środowisku i to zmobilizowało do analizy poziomów TSH występujących w populacji Polski południowo- wschodniej.