Zamiarem autora jest ukazanie alternatywnych potrzeb i możliwości rozwoju. Dyktatura technologiczna stała się dziś bezdyskusyjna, nawet kiedy traci na tym sam człowiek i jego człowieczeństwo. Tymczasem właściwie (w uniwersalnie sprawdzony sposób) lokując swoje nadzieje i umiejętnie kierując wysiłki, mamy wciąż szansę być kimś, być sobą i żyć u siebie. Siła dramatu narasta i trzeba się co prędzej opowiadać za życiem, aby nie dać się pochłonąć śmierci. Książka ma pomóc dostrzec i wyjawić ten dramat, nie zaś zagmatwać i zbagatelizować jego istotę.
Ze względu na wielorakie powiązanie i zmieniające się uwarunkowania problemów współczesnego świata, ważne jest by poniższych wypowiedzi nie wyrywać z całego ich kontekstu. Jego rozległość uniemożliwiła szczegółowe eksplikacje i egzemplifikacje. Autor wyszedł z klasycznego założenia, że sens szczegółu można dostrzec dopiero na tle znajomości ogółu. Mimo że życia nie starcza na zgłębienie wszystkich jego aspektów i fragmentów, należy zadbać o zorganizowane ukazywanie szerszych perspektyw. Z naukowego punktu widzenia trzeba dopuścić różne sposoby pozyskiwania egzystencjalnie wartościowej i fundamentalnie prawdziwościowej wiedzy.
