Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
36
CzęśćI.Podstawyprogramowania
main()wrzeczywistościjestspecjalnąnazwąfunkcji
;sygnalizujeDpunktwejścio-
wy”programuwjęzyku
Kotlin.ProgramwKotliniemożezawieraćwielefunkcji
owieluróżnychnazwach,aletomain()jesttąfunkcją,którajestwywoływana
automatycznieprzyuruchamianiuprogramu.
Listaparametrówznajdujesięzanazwąfunkcjiijestujętawnawiasy.Wtym
przypadkunieprzekazujemyniczegodofunkcjimain(),zatemlistaparametrów
jestpusta.
Ciałofunkcjinastępujepoliścieparametrów.Rozpoczynasięotwierającymna-
wiasemklamrowym({)ikończyzamykającymnawiasemklamrowym(}).Ciało
funkcjizawierainstrukcjeiwyrażenia.Instrukcjapowodujewystąpieniejakiegoś
efektu,zaśwyrażeniezwracawynik.
EmptyProgram.ktniezawierawcielefunkcjiżadnychinstrukcjianiwyrażeń,
jedyniekomentarz.
Spowodujemyteraz,żeprogramwyświetlitekstDHello,world!”,dodającwiersz
dociałafunkcjimain():
//HelloWorld/HelloWorld.kt
funmain(){
println("Hello,world!")
}
/*Output:
Hello,world!
*/
Wierszwyświetlającypowitanierozpoczynasięprintln().Podobniejakmain(),
println()jestfunkcją.Wiersztenwywołujefunkcję,którawykonujeswojeciało.
Podajemynazwęfunkcji,uzupełnionąnawiasamizawierającymijedenlubwięcej
parametrów.Wtejksiążce,ilekroćodwołujemysiędofunkcjiwtekścieopiso-
wym,dodajemynawiasyponazwie,dlaprzypomnienia,żechodzinamofunkcję.
Wtymprzypadkunapiszemyprintln().
println()przyjmujepojedynczyparametr,którymjestłańcuch(typString).
ParametrtypuStringdefiniujemy,umieszczającznakitekstupomiędzyznakami
cudzysłowu.
println()przenosikursordonastępnegowierszapowyświetleniuparametru,
zatemnastępnedanewyjścioweprogramupojawiąsięwkolejnymwierszu.Mo-
glibyśmyzamiasttegoużyćfunkcjiprint(),którapozostawiakursorwtym
samymwierszu.
