Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
historycznymaponadto,czytakidystansjestwogólne
możliwy(niemówiącjużoodpowiednichsposobach
recepcjiichprac),siłąrzeczynależydodyskusjiwokół
narracjihistorycznej.Imożnabypowiedzieć,żetakbyło
zawsze.Dyskutującoideachzwiązanychznarracją
historycznąipowiązanejzniąmetodycetakzwanej
„rekonstrukcji”,któramaformalneźródławpismach
zfilozofiihistoriiangielskiegofilozofaihistorykaRobina
George’aCollingwoodazlattrzydziestychiczterdziestych
XXwieku,historycywcorazwiększymstopniu
dostrzegająwłasnąpubliczność.Uświadamiająsobie,
żezwracająsięjużnie„tylko”doinnychhistorykówczy
adeptówtejprofesji.Zasprawąekspansjimediów
wepocenowoczesnej,czylirozwojunowychgatunków
filmuitelewizji,atakżecorazszerszegozasięgu
przemysłupoligraficznegopojawiłysięnowe,
„niewykształcone”historycznieśrodowiskapubliczności
iproducentów,którewzetknięciuzmateriałem
historycznymmająmniejrespektudlahistorii,narracji
historycznejihistoriografii.Ujawniłotozupełnienowe
możliwościedukowaniazainteresowanejczęści
społeczeństwa.Konkurująonejednakzkomercyjnymi
interesamirozmaitychgrupinteresóworazzaspiracjami
publiczności,pragnącejrozrywki,przeżyć
iemocjonalności.
Jakopisujęponiżej,chodziowymagania,którenie
aninieznane,aninowe.Mająraczejzwiązek
zewspółistnieniemiwzajemnymoddziaływaniemnarracji
ihistorii,obecnymwtekstachohistorycznejpodstawie
lubhistorycznychaspiracjach.Świadcząotymzwłaszcza
wypowiedziteoretykówliteratury,począwszy
odArystotelesa.Chodzitujednakowymagania
afektywne,niekojarzonezwyklezdziedzinąhistoriiijej
XIX-wiecznąprofesjonalizacją.Wtakichformatach
medialnych,jaknaprzykładfilmkinowyczytelewizyjny
filmdokumentalnyorazwpopularnychformatach
rekonstrukcyjnych,takichjakodtwarzaniehistorycznych
bitew,„tradycyjna”narracjahistorycznaniezawsze
przebijałasięwnaukowejpostaciiodróżniała