Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Zdżinemprzydżinie
Wybiłapółnoc,Klarabyłacorazbardziejpijana.Dżin
corazbardziejniecierpliwy.
–Musiszsięzdecydować,Klara.Niemogędłużej
czekać.
–Wiesz,żePaganiniegopogrzebaliżywcem,jakbył
mały.Tylkonaglektośzobaczył,żemusięruszają
paluszki,rozumiesz?Paluszkimusięruszały...Otak...
Izaczęławyginaćpalcewewszystkiestrony.
–Chceszzagrać?
–Chcęzagraćwpaństwa-miasta.
–Niekłam,Klara!Współczujęci.Wolałbymsiedzieć
wlampieniżwtobie.Nieumiemcipomóc.Myślę,żesię
staczasz.Myślę,żejesteśkobietąprzegraną.Nie
odczuwampożądania,jaknaciebiepatrzę.
–Tak,chcęzagrać.Chcęzagraćwkółkoikrzyżyk.
Kółko–jasięrozbieram.Krzyżyk–podrzynaszmigardło.
–Tomnieniedenerwuje.
–Aletymniedenerwujesz.Niemaszciała.Jesteś
przezroczysty.DupacisiękończyjakBrombie.
Dżinchwyciłwpółbutelkędżinu,potemchwyciłwpół
Klaręiwycedziłjejdoucha:
–Maszjeszczedważyczenia.Wypowiedzje!!!
–Chcę,żebytubyłAleks.Podrodzeniechkupidżin.
IzjawiłsięAleks.Dżin.Tonik.Dżin.
–Kocie...?Nieśpisz?Pędziłemdociebiejakszalony.
–Wiem.
–Couciebie,Klara?
–Dobrze,dobrze.Dużoczytam.Wolałbyśbyć
TołstojemczyDostojewskim?Wolałbyśmniezabićczysię
