Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
LAS.
Byłsobiedużyistarylas.Widocznieistniałjużoddawna,gdyż
najbardziejwiekowiludzienawsiniepamiętająkiedydrzewkawnim
byłymłode.
Jednepniebyłytakgrube,iżkilkaosóbrazemniezdołałoich
objąć,inneznowutakwysokie,żeledwieokowierzchołkadosięgało.
Wielelastenwciągudługiegożyciaswegowidział,dużosłyszał
idużoprzecierpiał.
Niezjednąnawałnicądeszczową,niezjednązamieciąśnieżną
walkęstaczał.
Toteżmożedlategobyłdziśtakspokojnymilitościwymdla
każdego.
Hojniewkołocieńswójrozrzucałiwleciechłodemdarzył.
Pozwalałzwierzętomkopaćwziemilegowiskoidoły;wdziuplach
drzewswoichchowałwiewiórkiiichzapasy;gałązkamipodtrzymywał
gniazdaptasie,nalistkachiigłachchowałrobaczkiioddeszczu
jeprzykrywał...
Czyzresztąmożnabyłowyliczyćwszystkiedobrodziejstwa,które
lasróżnymistotomdokoławyświadczał?
Nigdyteżniestałspokojny.Prawiezawszewierzchołkijegodrzew
pochylałysiękusobie,ruszałylistkamiiigłami,atakszumiały,jakby
opowiadałysobiedawnedzieje.
O!dużomiałysobiedoopowiadania!
JeżeliAnielkajesttegociekawa,niechprzeczytanastępne
historyjki,adowiesięodziejachlasu.
