Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
poprzedzających
Listy
AdamaMickiewiczawwydaniu
rocznicowymjego
Dzieł
(2003–2005).Niektóre
drobiazgidorzucamzinnychźródeł,którychzpowodu
ułomnościpamięcijużniepotrafiłbymwskazać.
Odpoczątkuroku1840trwałyzabiegioutworzeniedla
MickiewiczawCollègedeFrancekatedryliteratury
słowiańskiej.Mickiewiczwykładałwtymczasie
literaturęłacińskąwLozannieinawieśćoplanach
paryskichwładzekantonuVaudorazlozańskiej
akademiiczyniływszystko,żebyMickiewicza
wSzwajcariizatrzymać.RadaStanumianowała
goprofesoremzwyczajnymiprzyznałanajwyższe
możliweuposażenie:3000frankówszwajcarskich
rocznie.
MickiewiczniechciałwracaćdoParyża,nalisty
ministraoświeceniapublicznegoVillemainaoraz
powinowatego(odstronyżony),LeonaFauchera,
człowiekaogromnychwpływów,redaktoranaczelnego
„LeCourrierfrançais”,odpowiadałniechętnielubnie
odpowiadałwcale.JednakAdamzdawałsobiesprawę,
jakwielkieznaczeniemiałabykatedrawParyżudla
wszystkichSłowian,Polakówzaśwszczególności,
którzyspodziewalisię,żeMickiewiczbędziemówił
głównieoPolakach,czegoobawialisięFrancuzitym
bardziej,żeambasadarosyjskaniekryła
niezadowolenia.Samopojawieniesięnazwiska
Mickiewiczanaafiszupachniałopolitycznąprowokacją.
Utworzeniekatedryprzegłosowałyobieizby
parlamentu,nominacjępodpisałkrólLudwikFilip,
Polakomnieprzychylny.
MickiewiczwróciłdoParyżadopiero13października
1840roku.PodkoniecczerwcaodbyłasięwLozannie
