Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
WPROWADZENIE:WOKÓŁPRZEDMIOTUBADAŃ
Autobiografiekobieceodpewnegoczasuciesząsięzainteresowa-
niemzestronyzarównoczytelników,jakibadaczy,polatachniedocenia-
niaimarginalizowaniategotypupisarstwa.Przypisywanomubowiem
podrzędnąrangęzewzględunaprzeświadczenie,żekobietywtekstach
ocharakterzeautobiograficznympodejmująwyłączniekwestieprywat-
ne,azatemnieistotne1.Tymczasemkobiecenarracjeosobistemogądo-
starczyćcennegomateriałudoukazaniaprzemiankulturowychwPolsce
naprzestrzeniodkońcaXIXwiekudowspółczesności.Studianadko-
biecymiautobiografiamiotwierająmożliwośćuzyskaniaodpowiedzina
pytaniaozmianęmentalności,sposobówprzeżywaniaidoświadczania
otaczającejrzeczywistościorazprzemianytożsamościindywidualnej.
Tekstualnośćczyreferencjalność?(dyskusjeteoretyczne
nadautobiografiąiautobiografizmem)
ZgodniezdefinicjąwSłownikurodzajówigatunkówliterackich,
autobiografiato„własny,pełnylubcząstkowyżyciorys;wypowiedź
osobie,czylitaka,którejprzedmiotemsąlosy,doświadczenia,przemy-
śleniaiprzeżyciajednostkiprzezniąsamąprzedstawianewwiększym
lubmniejszympowiązaniuzrzeczywistościązewnętrzną”2.Jednoznacz-
nezdefiniowanieterminu„autobiografia”wydajesięjednaknaobecnym
1
Zob.A.Ziębala,Problemyautobiografiikobiecejwstudiachgenderowych,
„RuchLiteracki”2005,z.6,s.539–540.
2
D.Szajnert,[hasło]Autobiografia,w:Słownikrodzajówigatunkówliterackich,
red.G.GazdaiS.Tynecka-Makowska,Kraków2006,s.51.
