Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
głosemwspółczującegoobserwatora,któryrejestruje
zachowaniaprzechodniów,odruchyniechęci(„splunięcie
odwróceniegłowy”)ipomocy(„5groszymoże
marchew”),śladyprzysłów(„mowa/niebyłasrebrem”,
„milczenie/niebyłozłotem”).Możezatemniesama
treść,aleswoistadysproporcjamiędzyspiętrzaniem
wielosłownychzdań-strof,zwolna(coznamienne)się
rozrastających,akrótkim,dwusłownymechem,
tchnieniem:„więcpłakała”,„więczamilkła”,„więc
umarła”,pokażdejznich,któretrzykrotniejakby
jużnieunositamtegowielosłowia,może
ta„poetykarezygnacji”,wpisanawproporcjewiersza,
jestnajbardziejprzeszywającym,opartymwłaśnie
na„milczeniu”,sensemtegoutworu.Ukazujekogoś,
przedkimzbytwielejużpostawionowarunków,komu
pozostajetylkozaniechanie.
Mówienie„głosami”wwierszach,wzbieranietreści
międzysłowami,przytoczeniami–takijestpierwszysens
„milczenia”Ficowskiego,czyliposzukiwaniasłów,„które
bycośwsobiezawarłynajistotniejszego,ajednocześnie
pamiętałyotakiejprawdzie,żenadgrobemnależy
milczeć”20.Zgłębiająctenproblem,dotknijmydrugiego
nurtu„milczenia”wwierszach
Odczytaniapopiołów
,nurtu
związanegogenetyczniezowympowracającym
wautokomentarzachprzeświadczeniem,żetradycyjne,
„adekwatne”nazywanie,próbaopisu,wobecZagłady
okazaćsięmożedaremne(„boniematakichsłów”),
atakże„obrażającesprawę”swojąpewnością.
ŻenajwięcejpowiedząoZagładziesłowa„nieporadne”,
niestarającesięporządkowaćkrajobrazu,będące
„wychyleniemsiępozanormęutartegopisania”21.
