Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
66
2.Stabilnośćkątowaukładugenerator–siećsztywna
Rys.2.1.Układgenerator-siećsztywnawg[79]:(a)schematideowy,(b)schematyzastępcze
zuwzględnieniemasymetriiwirnika
Przyzłożeniu,żejestzadanenapięciesiecisztywnejorazmocdoniejdopływa-
jąca,wykresfazorowykonstruujesięwnastępującysposób:
1.Rysujesięfazornapięcia
UorazfazorprąduIprzesuniętyokąt
s
I
zgodnie
zzadanymobciążeniem.
2.Obliczasię
E
Q
=
U
s
+
Ir
+
j
xI
q
,cowyznaczafikcyjnąsiłęelektromotoryczną
orazpunktC,przezktóryprzechodziośq(dowódniżej).
3.ZtwierdzeniaPitagorasadlatrójkątaACDobliczasiędługośćbokuDC.
4.Ztwierdzeniakosinusówzachodzi:
DC
2
=
OC
2
+
OD
2
_
2OCODcos
l
l
δ
.
Stądobliczasiękąt
δ
międzyfazoremnapięciasiecisztywnejaosiąq.
5.Obliczasiękąt
B
=
δI
+
.
6.Obliczasięskładoweprądu
I
d
=
I
sin
B
oraz
I
q
=
I
cos
B
.
7.Obliczasięsiłęelektromotorycznągeneratora
E
q
=
U
s
+
Ir
+
j
xI
d
d
+
j
xI
q
q
.
Dowódnato,żepunktCwyznaczonyprzezwyżejobliczone
Eleżynaosiq
Q
jestnastępujący.OdcinekABmadługość
XIodpowiadającąstracienapięciana
qq
reaktancji
X.ZtrójkątaABCmożnaobliczyć
q
AC
=
sin
AB
O
=
sin
XI
qq
O
=
X
q
sin
I
q
O
=
XI
q
