Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Rozległyzasóbpolskiegosłownictwazwiązanego
zludowymiwierzeniamizostałanalitycznie
przedstawionyprzezRenatęDźwigołwksiążce
Polskie
ludowesłownictwomitologiczne
.Pozwalaona
naogólneprześledzenienietylkosłowa„upiór”,ale
takżejegosynonimów(czyraczejhistorycznych
ilokalnychodpowiedników),takichjak„strzyga”,
„strzygoń”czy„wieszczy”,orazpokrewnejterminologii
odnoszącejsiędopostaciczarownic
iczarowników[18].Najistotniejsze,moimzdaniem,
sąjednakbadaniaKamilaStachowskiego[19],który
podsumowującbadanianadetymologiąsłów„upiór”
i„wampir”,powróciłdoodrzuconejprzezBrücknera
iMoszyńskiegokoncepcjizwiązanejzjęzykami
tureckimi.DziękipracyStachowskiegootworzyćmożna
kolejnyrozdziałbadańnietylkolingwistycznych,aleteż
historyczno-antropologicznych,którepozwalają
nasformułowanienowychwnioskówdotyczących
pochodzeniaupioryzmu,aponadtowyzwalajądyskusję
natematwierzeńsłowiańskichzindoeuropejskiego
dogmatu,kierującjewstronęeuroazjatyckiego
animizmu.
Wstronę„słowiańskiegoszamanizmu”?
Odrzucenierozumowaniawkategoriach
„prasłowiańskiejmitologiiniższej”niejestwcale
nowatorskie,choćwpolskichbadaniachniezdobyło
popularności.Jedenzostatnichsyntetyzujących
artykułównatematupioryzmu,
Jeszczerazoupiorze
(wampirze)istrzygoni(strzydze)
Jarosława
Kolczyńskiego[20],możebudzićwielezastrzeżeń.Jest
wogólnejcharakterystyceupioryzmuwogromnym
stopniuzależnyoddziełKolberga(coczęstozdarzasię
pracometnologicznym),awczęścianalitycznej
