Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
sięgłośnymechemnaforachinternetowych.
Wstylizowanychnasieciowyjęzykfragmentachksiążki,
zatytułowanychwymownie
Bluzg
,internauciprzerzucają
siędomysłaminatematlosówdzieci,wksenofobicznych
irasistowskichwpisachwskazującnawinęCyganówczy
mafiibułgarskichpedofilów.Zresztącały
postmodernistycznyhorrorBatornaszpikowanyjest
opowieściamiprzypominającymiswojąkonstrukcją
ispołecznymfunkcjonowaniemzasadęistnienialegendy
miejskiej.Ektoplazma,duchy,nawiedzonestaruszki,perły
księżnejDaisy,zakopanyskarbtematyczniewpisująsię
wmiejskieopowieścigrozy.Cowięcej,Batorodtwarza
specyficznąontologięlegendymiejskiej–brakautorstwa,
wariantywność,aprzedewszystkim–wwypadku
naśladowanychprzezniąwpisówinternetowych–jej
powiązaniezlękamiiuprzedzeniamispołecznościoraz
–wwypadkulegenddotyczącychprzeszłościWałbrzycha
–jejmitamizałożycielskimi.
Powiązanezkonkretnymiprzestrzeniamimiejskimi
małenarracje,doktórychnależylegendamiejska,łączy
zatemnietylko–cooczywiste–objętość(awięcrównież
stopieńkomplikacjifabuły,konstrukcjabohaterów,
proporcjemotywówdynamicznychistatycznych,
stylistycznychformopisuiopowiadania),lecztakże
opozycjawobecwielkichnarracji,którychmiejsce,jak
chceJean-FrançoisLyotard,zajęły.Narracjetewiążąsię
równieżzezjawiskiemlokalności64,zarówno
wrozumieniuzawężeniageograficznego(choćtesame
legendyspotykamywróżnychrejonachświata,tojednak
zakażdymrazemwrozumieniuichrewelatorów
isłuchaczyzwiązanesązwyodrębnionym–czasem
bardzowąsko:wieś,osiedle–miejscemwprzestrzeni),
jakiprywatnościzdarzeńprzytrafiającychsięsąsiadom,
członkomrodzinyczyprzyjaciołom.JakpiszeElżbieta
Konończukwtekściepoświęconymlokalnymnarracjom
podlaskim,„Lyotardrozumie«małenarracje»jako
konsekwencjęrozpadu«wielkichnarracji»,czylidawnego
porządkugeopolitycznego.Sątowięcopowieści
prowadzoneprzeztych,którzywyszlispodszeroko
