Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
zaciera,kopiuje,reprodukuje,przetwarza,przeinacza”[14].Jak
wspominaJanuszStyczeń,dlaKarpowicza,„człowiekazręką
wczarnejrękawiczce”,ranafizycznabyłarównoznacznazraną
duchową[15],comusiałoznaleźćoddźwiękwfundamentalnymtomie
z1972roku,gdzieczytamyo„ręcedalekiejodciała”(Odpoczynek
kata),„ręcenieztejziemi”(Czyhanie),odrąbanymramieniu
(Tydzieńsolidarności),„obciętejręcepamięci”(Odwrócone
światło),ożyciu,które„podajenampustyrękawbezręki”,oraz
ozimie,która„własnąrękę/rąbienaśniegusiekierą”(Zrękowiny).
Naziemiachnadodrzańskich.Wramachakcjirepatriacyjnej
przeprowadzonejnaWileńszczyźniepoetawrazzrodzinąprzybył
wmaju1946rokupociągiemdoLęborka[16],alestamtądszybko
przeniósłsiędoSzczecina.DziękirekomendacjiAleksandra
MaliszewskiegootrzymałpracęwDzialePropagandyPolskiego
Radia,gdziezajmowałsięm.in.przygotowywaniemsłuchowisk.
WSzczeciniepublikowałpierwszeopowiadania,felietony
ireportaże,dotyczącebieżącychsprawspołecznych,
współorganizowałspotkaniaautorskieiuczestniczyłwżyciu
kulturalnymmiasta[17].Istotnymepizodemztegookresubyło
opracowanieiwydaniew1948rokuantologiiLegendy
pomorskie,wktórejKarpowiczzamieściłkilkanaścieludowych
baśnipochodzącychzokolicSzczecina,wyspyUznam,Nowogardu
iŁeby.Najważniejszejednakwydarzeniestanowiłapublikacja
debiutanckiegotomupoezjiŻywewymiary(1948),
charakteryzującegosięwyraźnymkolorytemregionalnym
iawangardowymrodowodem.ZeSzczecinapoetawyjechał
wpołowie1949roku,abynastępnećwierćwieczespędzić
weWrocławiu.
Wnowymmiejscupobytuszybkonadrobiłbraki
wwykształceniuzdałmaturęipodjąłstudianawrocławskiej
polonistyce.JeszczewczasiestudiówzostałasystentemwKatedrze
HistoriiLiteraturyPolskiej,kierowanejprzezprof.Tadeusza