Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
nawzgórzachserca,parafrazowanyprzezpoetęsłowami:
„wysadzonynatajemniczewzgórzawiedzyosobie”(D201).
ZkoleiwfinaleSztukiniemożliwej,opublikowanejw1976roku,
Karpowiczpytałzgoryczą:„Prawdoserca!Staraprawdoserca,
gdziejesteś?Czyżbyśsięstałanowągranicąniemożliwości?”
(SN54).
Drugastronaświatła.ZanimKarpowiczopowiedziałsię
Znakamirównaniapostronieesencjalistycznejirygorystycznejlinii
Przybosia,przeszedłjeszczepośredniąfazękrystalizowaniasię
poetykiistylu,którąreprezentowałtomKamiennamuzykaz1958
roku,dedykowanypamięcimatki.AnnaKamieńskaodnotowała
wrecenzji[72]:„TymoteuszKarpowicznagłymskokiemwyrósł
napoetę,októrymniemożnajużmilczeć,gdysięmówi
owspółczesnejpoezji”.Kamieńskaoboklicznychpochwałpod
adresemKamiennejmuzykisformułowaławstosunku
dokońcowych,„apokaliptycznych”partiitomuwyraźnąobawę
cododalszegorozwojupoetykiKarpowicza,którejzagrażawidmo
hermetyzmu:
Wszystkodziejesięnamiarękosmiczną[...].Wierszeoblepiająsię
metaforami,zaciemniającymisensistającymisięcelemsamymwsobie.[...]
Wwielumiejscachbiegnąceposobieobrazyzbijająsięiniweczą.[...]Poezja
stajesięmowąezoteryczną,nawetpoeciprzestajączućsięwtajemniczonymi.
Jestwtympoważneniebezpieczeństwodlapoezjiwogóle.
Napoczątkulatsiedemdziesiątychokażesię,żezarówno
Kamieńska,jakiPrzybośutrafiliwsamosedno,zakreślając
hipotetycznieperspektywydlapoezjiKarpowicza.Możnanawet
odnieśćwrażenie,żepisarstwotorozwinęłosięwpóźniejszym
czasiedokładniepodługichintuicji.
WKamiennejmuzyceznajdziemykilkaliryków
problematyzującychrozmaiteaspektytwórczościorazukazujących
wplaniemetaforycznymlubalegorycznymróżnepunktywidzenia.
