Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
napotykamytakżeszeregrefleksjizzakresuoptyki,wśródktórych
zostałaumieszczonainteresującadefinicjawidzenia:
Kiedywięcświatłodzienneotaczastrumieńwzrokowy,wtedywypływa
światłopodobnekupodobnemu,zbijasięztamtymwjednoipowstajeciało,
któresobieprzyswajamy–onoleżywprostprzednaszymioczyma,
gdziekolwiekwpadnąnasiebiedwastrumienie:jeden,którywypływa
znaszychoczu,idrugi,pochodzącyzzewnątrz.Całeświatłonaszychoczujest
jednorodnezeświatłemzewnętrznym,bojestdoniegopodobne,więc
jakiekolwiekświatłokiedynapotkaalbojakieśinnedoniegodojdzie,onoich
poruszeniapodajecałemuciałuażdoduszyiwytwarzatenrodzajspostrzeżeń,
któremynazywamywidzeniem[82].
WTimajosienarządwzrokustanowiźródłoniepomiernego
pożytku.Żadnamyślowszechświecieniemogłabysię
ukształtować,„gdybyśmyanigwiazd,anisłońca,aniniebanie
widzieli”[83].Sprawnośćokastanowielementarnywarunekpoznania
naturyrzeczy,aaktwidzeniaspełniasięwspotkaniudwustrumieni
świetlnych–zewnętrznego,wypływającegoodstronyprzedmiotu,
iwewnętrznego,wydobywającegosięzoczu.Stopieniesiętych
dwuwiązekwjednorodne„ciało”umożliwiaskutecznąpercepcję
wzrokową.
NarządwzrokupodlegawOdwróconymświetlerozmaitym
perypetiomiuwikłaniom.WNawiasachczytamyooku,które
„obracaswój/widoknaswedostrzeżenie”,wKalosKagathos
–ooku„zwijającymsiędośrodka”i„odwróconymodpodstaw
widzeniu”.Wobydwuprzypadkachmamydoczynienia
zparadoksalnąsytuacją,wktórejnarządwzrokustajesię
zewnętrznymhoryzontemwłasnegowidzenia,leczodwewnątrz
wyznaczawdalszymciąguperspektywępercepcji.Okorealizuje
jednocześnierolępodmiotuiobiektu,niewidziniczegopozasobą,
śledziconajwyżejwłasneporuszenia.Strumienieświetlnenie
wypływajązniegonazewnątrz,wirujątylkobezkońca
powewnętrznejorbicie.Dokonujesięoptycznesprzężeniezwrotne,
