Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Rozdział1
Edukacjadzieci
zniepełnosprawnościąwPolsce
1.1.Współczesnaorganizacjakształcenia
osóbzniepełnosprawnością
Organizacjakształceniaiwychowaniauczniów
niepełnosprawnychopierasięnastrukturzeogólnegosystemu
oświatowego,założeniachspołeczno-politycznych,organizacyjnych
iprogramowych.Zasadnicządyrektywątejstrukturyjest
zapewnieniedzieciomniepełnosprawnymciągłościprocesu
rewalidacji–
odchwiliwczesnegostwierdzeniaichupośledzenia,przezokres
przedszkolny,ażdoformkształceniazawodowego(Wyczesany,
2006c:78).
Przezkształceniespecjalnenajczęściejrozumiesiędostosowany
dopotrzebwychowanka(ucznianiepełnosprawnego)zorganizowany
proces,którystosowniedopotrzebumożliwianaukęwdostępnym
dlanichzakresieiusprawniazaburzonefunkcje.Kształcenie
to–zewzględunapoważnezaburzenialubdysfunkcjerozwojowe
–istotnieutrudniafunkcjonowaniepsychiczne,fizyczneispołeczne
orazmożliwośćuczeniasię–oddziałujedydaktycznie,
wychowawczo,resocjalizacyjnielubrewalidacyjnie
nawszechstronnyrozwójdziecka(Kurzyna-Chmiel,2006:66).
Ustawaosystemieoświatygwarantujeuczniom
niepełnosprawnymmożliwośćpobieranianaukiwewszystkich
typachszkółzgodniezindywidualnymipotrzebamirozwojowymi
iedukacyjnymiorazpredyspozycjami,atakżeopiekęnadnimiprzez
umożliwienieimrealizowaniazindywidualizowanegoprocesu
kształcenia,formiprogramównauczaniaorazzajęć
rewalidacyjnych1.
