"Rosyjska myśl strategiczna i potencjał militarny w XXI wieku"

Spis treści

Wstęp 12

1.1. Kształtowanie się myśli wojskowej 16

Rosyjska i radziecka myśl wojskowa jako determinaty współczesnej strategii bezpieczeństwa Federacji Rosyjskiej (Daniel Kasprzycki) 16

Rozdział 1 16

1.1.1. Czynniki kształtujące rosyjską myśl wojskową 20

1.1.2. Militarne dzieje Rosji 27

1.2. Ewolucja rosyjskiej myśli wojskowej w XX w 31

1.2.1. Kształtowanie się radzieckiej myśli wojskowej w latach 1918–1945 31

1.2.2. Radziecka myśl wojskowa ery Układu Warszawskiego 35

1.3. Rosyjska myśl wojskowa w latach 90. XX w 48

2.1. Uwarunkowania wewnętrzne rosyjskiej polityki bezpieczeństwa na przełomie XX i XXI w 51

Polityka bezpieczeństwa i doktryna obronna Federacji Rosyjskiej na przełomie XX i XXI w. (Piotr Mickiewicz) 51

Rozdział 2 51

2.1.1. Kształtowanie się systemu politycznego państwa 52

2.1.2. System bezpieczeństwa a rozwiązania ustrojowe Federacji Rosyjskiej 55

2.2. Ewolucja rosyjskiej strategii państwowej w latach 2000–2008 61

2.3. Redefinicja polityki bezpieczeństwa Federacji Rosyjskiej w pierwszym dziesięcioleciu XXI w 79

3.1. Kierunki rozwoju rosyjskich sił lądowych i powietrznych 98

Analiza strategiczna – kierunki rozwoju rosyjskich sił zbrojnych i floty wojennej w latach 1991–2008 (Henryk Sołkiewicz, Tomasz Szubrycht) 98

Rozdział 3 98

3.1.1. Wojska Lądowe (WL) 99

3.1.2. Wojska Powietrznodesantowe (WPD) 103

3.1.3. Piechota Morska (PM) 105

3.1.4. Siły Powietrzne i Obrony Powietrznej (SPiOP) 107

3.2. Kierunki rozwoju rosyjskich sił morskich w latach 1991–2008 109

3.2.1. Flota Północna (FP) 110

3.2.2. Flota Bałtycka (FB) 114

3.2.3. Flota Czarnomorska (FCz) 117

3.2.4. Flota Oceanu Spokojnego (FOS) 120

3.2.5. Flotylla Kaspijska (FKasp) 124

Ewolucja rosyjskiej polityki bezpieczeństwa i doktryny obronnej w drugiej dekadzie XXI w. (Piotr Mickiewicz) 130

Rozdział 4 130

4.1. Przeobrażenia rosyjskiej strategii państwowej w latach 2008–2012 131

4.1.1. Polityczne i ekonomiczne cele Rosji w środowisku międzynarodowym w latach 2008–2012 134

4.1.2. Sposób realizacji celów politycznych i ekonomicznych w latach 2008–2012 140

4.2. Redefinicja celów rosyjskiej polityki po 2012 r 148

4.3. Cele strategiczne oddziaływania międzynarodowego Rosji w drugiej dekadzie XXI w 151

4.3.1. Przeobrażenia rosyjskiej polityki wobec Europy 151

4.3.2. Azja w polityce Rosji 155

4.4. Ewolucja doktryn bezpieczeństwa w latach 2008–2013 162

4.4.1. Rosyjska strategia bezpieczeństwa w latach 2008–2012 162

4.4.2. Bezpieczeństwo międzynarodowe i formy jego kształtowania w koncepcjach polityki zagranicznej po 2012 r 172

Analiza strategiczna – proces reorganizacji rosyjskich sił zbrojnych w latach 2009–2014 (Henryk Sołkiewicz, Tomasz Szubrycht) 177

Rozdział 5 177

5.1. Reorganizacja Wojsk Lądowych 179

5.2. Reorganizacja Sił Powietrznych i Obrony Powietrznej 180

5.3. Reorganizacja Wojsk Powietrznodesantowych 183

5.4. Zmiany w rosyjskich Siłach Morskich w latach 2008–2014 186

5.4.1. Flota Północna 187

5.4.2. Flota Oceanu Spokojnego 189

5.4.3. Flota Bałtycka 190

5.4.4. Flota Czarnomorska 191

5.4.5. Flotylla Kaspijska 193

5.4.6. Śródziemnomorska Eskadra Operacyjna 193

Rosyjska myśl wojskowa i jej przeobrażenia w kontekście zmiany zagrożeń i sposobów wykorzystania potencjału militarnego w XXI w. (Daniel Kasprzycki) 196

Rozdział 6 196

6.1. Rosyjska myśl wojskowa wobec zmian formuł prowadzenia działań zbrojnych w pierwszym dziesięcioleciu XXI w 197

6.1.1. Główne założenia rosyjskiej wizji „nowej wojny” początku XXI w 197

6.1.2. Działania konwencjonalne i formuła wykorzystania potencjału jądrowego w rosyjskiej myśli wojskowej XXI w 203

6.2. Działania operacyjne rosyjskich sił konwencjonalnych jako determinanta koncepcji prowadzenia działań zbrojnych oraz planów modernizacji armii 207

6.2.1. Interwencja czeczeńska i konflikt z Gruzją jako podstawa analityczna rosyjskich programów modernizacyjnych 208

6.2.2. Państwowe programy rozwoju uzbrojenia jako sposób modernizacji technicznej sił zbrojnych 219

6.3. Istota wojny nowej generacji w rosyjskiej myśli wojskowej po 2013 r 227

6.3.1. Sposób prowadzenia wojny nowej generacji 229

6.3.2. Instrumentarium Soft power i wojny informacyjnej w rosyjskich działaniach militarnych 232

6.3.3. Wizje wykorzystania sil specjalnych w rosyjskiej myśli wojskowej po 2013 r 238

7.1. Wizja wykorzystania rosyjskich sił specjalnych w osiąganiu celów strategicznych 243

Analiza strategiczna – kierunki transformacji rozwoju rosyjskich sił zbrojnych na w latach 2014–2017 (Henryk Sołkiewicz, Tomasz Szubrycht) 243

Rozdział 7 243

7.2. Kierunki transformacji rozwoju rosyjskich sił zbrojnych w latach 2014–2017 253

7.3. Kierunki transformacji rosyjskich sił morskich 258

8.1. Koncepcja działań hybrydowych w rosyjskiej doktrynie wojskowej 263

Praktyczna realizacja wojny nowej generacji. Casus Ukrainy Wschodniej i aneksji Krymu (Daniel Kasprzycki, Cezary Pawlak) 263

Rozdział 8 263

8.2. Anatomia działań hybrydowych na wschodzie Ukrainy 266

8.3. Rosyjskie kalkulacje polityczne jako determinanta działań hybrydowych wobec Ukrainy 273

8.4. Aneksja Krymu jako przykład militarnej operacji hybrydowej 279

9.1. Strategiczne znaczenie aneksji Krymu dla rosyjskiej polityki bezpieczeństwa 282

Ewolucja doktryn bezpieczeństwa po zajęciu Krymu (Piotr Mickiewicz) 282

Rozdział 9 282

9.2. Polityka bezpieczeństwa Rosji w sytuacji geopolitycznej w 2015 r 287

9.2.1. Założenia strategii obronnej Federacji Rosyjskiej 288

9.2.2. Bezpieczeństwo społeczno-ekonomiczne i kreowanie procesów rozwojowych jako cel rosyjskiej polityki bezpieczeństwa 293

9.2.3. Oddziaływanie międzynarodowe jako instrument polityki bezpieczeństwa Rosji 300

9.3. Militaryzacja Krymu, regionu bałtyckiego i Arktyki jako element polityki bezpieczeństwa 303

Zakończenie 312

Aneks 316

Wybór dokumentów i literatury przedmiotu 317

Indeks nazwisk 320

Spis map, tabel i schematów 322

Резюме 330

Summary 333

O Autorach 336