"Pedagogiczne skutki karania kryminalnego w Polsce"

Identyfikator Librowy: 208584

Spis treści

Wprowadzenie 12

ROZDZIAŁ PIERWSZY. Definicje podstawowych pojęć, celowość i przesłanki teoretyczne badania pedagogicznych skutków karania kryminalnego na przykładzie recydywistów penitencjarnych 24

1.1. Definicja pojęcia skutków pedagogicznych karania kryminalnego w Polsce na przykładzie osadzonych recydywistów 24

1.2. Celowość badań diagnostycznych i eksploracyjnych skutków pedagogicznych karania kryminalnego w Polsce na przykładzie osadzonych recydywistów 32

1.3. Przesłanki teoretyczne badania i działania wobec skutków pedagogicznych karania kryminalnego 55

1.3.1 Tradycja cycerońska i(a) tradycja senecjańska 58

1.3.2. Spokrewnione pojęcia i tezy humanizmu w związku z problemem karania kryminalnego na przykładzie recydywistów 60

1.4. Autorskie założenia teoretyczne i definicje w procesie badawczym (synteza) 70

1.5. Główne problemy, zmienne i ich relacje, hipotezy oraz opis wskaźników użytych w badaniach własnych, ich metodyka oraz dobór próby badawczej 87

1.5.1. Uzasadnienia 90

1.6. Wyniki badań wstępnych (sondażowo-pilotażowych) i selekcja osadzonych do badań głównych (pierwszy etap badań) 100

1.7. Skutki pedagogiczne funkcjonowania systemu karania kryminalnego po stronie jednostek karanych – dane uzyskane w badaniach głównych (drugi etap badań) 102

ROZDZIAŁ DRUGI. Wybrane cechy funkcjonalne systemów karania za przestępstwa jako hiperzmienna niezależna skutków pedagogicznych karania kryminalnego 168

2.1. Fenomeny dysfunkcjonalności systemów karania kryminalnego 168

2.2. Nadawanie znaczenia osobliwego karze jako podstawowa (dys)funkcja systemu karania kryminalnego 173

2.3. (Nie)dostosowanie systemów karania normatywnego do procesów preparacji społecznej 189

2.4. Procesy i efekty autonomizowania się systemów karania kryminalnego 198

2.4.1. Nominalizm w kreowaniu koncepcji teoretycznej dewiacji i dewianta kryminalnego jako globalna zmienna autonomizowania się systemów karania 199

2.4.2. Efekty nominalizmu: działania kompensujące wobec pozanormatywnych efektów karania 205

2.4.3. Konstruowanie teorii i teorematów „pod” temat karania 212

2.4.3.1. Kierunki i szkoły jurysprudencji karania 213

2.4.4. Polska redukcja penitencjarna 220

2.5. „Efekt leja” 222

2.6. Wnioski podsumowujące i dyskusja: kara zamykająca na rozwój, resocjalizację i readaptację. Hipotezy do wykorzystania w dalszych badaniach 223

ROZDZIAŁ TRZECI. Rekomendacje w zakresie zastosowań myśli, pragmatyki i praktyki pedagogicznej w procesach karania normatywnego 229

3.1. Redefinicja celu karania 229

3.2. Kierunek działań: kontrakcja wobec efektów istniejącego modelu – po stronie indywidualnych cech skazanych 231

3.3. Kierunek działań: kontrakcja wobec efektów istniejącego modelu karania przeznaczona dla systemu penitencjarnego oraz systemów i pojedynczych instytucji powiązanych. Rozwijanie działań probacyjnych 232

3.4. Kontrola agencyjna jako narzędzie ukierunkowywania zachowań i działania człowieka (wykorzystanie mechanizmów kontroli, czyli agencji kontroli, ich zakresów kompetencji, zasobów osobowych i instytucjonalnych) 235

3.5. Glosa w sprawie rekonstrukcji treści wychowawczej wymiaru sprawiedliwości 247

3.6. Rozwijanie pedagogicznej refleksji nad systemem karania instytucjonalnego za przestępstwa (badanie – działanie – kształcenie) 250

Nota bibliograficzna – spis cytowanych i powoływanych źródeł 254

The pedagogical consequences of criminal punishment in Poland. Based on the example of prisoners who were repeatedly imprisoned (Summary) 270