"Ochrona cyberprzestrzeni Unii Europejskiej"

Spis treści

Wykaz skrótów 8

Wstęp 10

1. Geneza i istota bezpieczeństwa informacyjnego 20

1.1. Geneza bezpieczeństwa informacyjnego w Unii Europejskiej 21

1.2. Istota bezpieczeństwa informacyjnego w Unii Europejskiej 32

2. Strategia cyberbezpieczeństwa Unii Europejskiej w XXI w. 44

2.1. Paradygmat bezpieczeństwa państwa w stosunkach międzynarodowych 45

2.2. Europejska strategia bezpieczeństwa jako instrument polityki cyberbezpieczeństwa Unii Europejskiej 54

2.3 Istota strategii ochrony cyberprzestrzeni Unii Europejskiej 69

3. Uwarunkowania cyberbezpieczeństwa Unii Europejskiej 86

3.1. Istota i zakres cyberterroryzmu jako zagrożenia w XXI w 89

3.2. Uwarunkowania zagrożeń cyberterrorystycznych w Unii Europejskiej 102

3.2.1. Uwarunkowania zewnętrzne 102

3.2.2. Uwarunkowania wewnętrzne 117

4. Prawne standardy cyberbezpieczeństwa Unii Europejskiej 130

4.1. Międzynarodowe normy prawne w zakresie zwalczania cyberterroryzmu 131

4.1.1. Rada Europy wobec cyberprzestępczości 131

4.1.2. Interpol w walce z cyberterroryzmem 137

4.1.3. Organizacja Narodów Zjednoczonych w walce z cyberterroryzmem 140

4.2. Prawo unijne wobec cyberterroryzmu 143

4.2.1. Prawo pierwotne Unii Europejskiej wobec cyberterroryzmu 143

4.2.1.1. Traktat z Maastricht 144

4.2.1.2. Traktat z Amsterdamu 147

4.2.1.3. Traktat z Nicei 152

4.2.1.4. Traktat z Lizbony 155

4.2.2. Prawo wtórne Unii Europejskiej wobec cyberterroryzmu 164

4.2.3. Instytucjonalny wymiar zwalczania cyberprzestępczości w prawie Unii Europejskiej 181

5. Realizacja polityki cyberbezpieczeństwa Unii Europejskiej 190

5.1. Unia jako podmiot polityki ochrony cyberbezpieczeństwa 191

5.2. Instrumenty polityki cyberbezpieczeństwa 208

5.2.1. Europol i SIS 208

5.2.2. Eurojust 212

5.2.3. Agencja UE ds. Cyberbezpieczeństwa (Europejska Agencja ds. Bezpieczeństwa Sieci i Informacji) 214

5.2.4. Europejskie Centrum ds. Walki z Cyberprzestępczością 216

5.2.5. Decyzje ramowe i strategie UE dotyczące problematyki zwalczania cyberterroryzmu 217

6. Implementacja polityki cyberbezpieczeństwa w Unii Europejskiej na przykładzie wybranych państw 234

6.1. Implementacja polityki cyberbezpieczeństwa w Estonii 235

6.1.1. Podstawowe dokumenty w zakresie polityki cyberbezpieczeństwa 235

6.1.2. Instytucjonalny wymiar polityki cyberbezpieczeństwa 239

6.2. Implementacja polityki cyberbezpieczeństwa w Polsce 242

6.2.1. Podstawowe dokumenty w zakresie polityki cyberbezpieczeństwa 242

6.2.2. Polski Kodeks karny wobec polityki cyberbezpieczeństwa 254

6.2.3. Wymiar instytucjonalny zwalczania cyberterroryzmu w Polsce 268

6.2.4. Dyrektywa NIS w prawie polskim 278

6.3. Implementacja polityki cyberbezpieczeństwa w RFN 290

6.3.1. Podstawa prawna polityki cyberbezpieczeństwa 290

6.3.2. Instytucjonalny wymiar polityki cyberbezpieczeństwa RFN 304

6.4. Implementacja polityki cyberbezpieczeństwa we Francji 309

6.4.1. Podstawowe dokumenty w zakresie polityki cyberbezpieczeństwa 309

6.4.2. Instytucjonalny wymiar polityki cyberbezpieczeństwa 321

6.5. Implementacja polityki cyberbezpieczeństwa w Wielkiej Brytanii 325

6.5.1. Podstawowe dokumenty w zakresie polityki cyberbezpieczeństwa 325

6.5.2. Instytucjonalny wymiar polityki cyberbezpieczeństwa 333

7. Skutki i perspektywy rozwoju strategii i polityki cyberbezpieczeństwa Unii Europejskiej 344

7.1 Skutki polityki i strategii cyberbezpieczeństwa Unii Europejskiej 345

7.2 Perspektywy polityki i strategii cyberbezpieczeństwa Unii Europejskiej 356

Zakończenie 364

Bibliografia 372