Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
HwangSunwon
Ulewa
Gdyporazpierwszyzobaczyłdziewczynkęnad
brzegiemstrumienia,odrazudomyśliłsię,żemusibyć
wnuczkąstaregopanaJunCzhosi.Bawiłasię,
zanurzywszyręcewwodzie.PrzybyłazSeulu,gdzie
zapewneniebyłotakichstrumieniipewniebawiłasiętak
porazpierwszy.Jużodkilkudni,wdrodzepowrotnej
zeszkoły,zatrzymywałasięnadstrumieniemispędzała
tampewienczas.Jednakżedotejporybawiłasięsiedząc
nabrzegu,ategodniakucnęłanajednymzwielkich
kamieni,przerzuconychwpoprzekstrumienia
itworzącychprowizorycznymost.
Chłopiecusiadłnaskarpieczekając,abyodeszła.
Ostatecznieskorzystałjednakzokazjiigdyodsunęłasię,
robiącmiejscejakiemuśprzechodniowi,przemknąłsię
zanimpokamiennychstopniach.
Następnegodniaprzyszedłnadstrumieńniecopóźniej
niżzwykle.Takjakpoprzedniegodnia,dziewczynka
siedziałanakamieniuwtymsamymmiejscu
izawinąwszyrękawyróżowegoswetramyłatwarziręce.
Jejprzedramionaikarkbyłylśniącobiałe.Poupływie
chwiliprzerwałaswezajęcieiwpatrzyłasięwlustro
wody,jakgdybyzobaczyłatamnaglecośniesłychanie
interesującego.Zapewnechodziłooodbiciejejwłasnej
