Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Poznań,grudzień2004
DrodzyNauczycieleiWychowawcy!
Wychowaniedzieciimłodzieżytonieladawyzwanie.Wieloletniedo-
świadczeniazawodoweorazprywatnewieluznaszdająsiętakżepotwierdzać
tęprawdę.Jakorodzice,opiekunowie,wychowawcypragniemyjednak,by
kontaktzdziećmiorazmłodzieżąbyłwnaszymodczuciunietylepasmem
problemówiudręk,ileźródłemradości,sukcesów,spełnieńiwiedzytakże
onassamych.Przezkontaktzmłodymiludźmi,którzyspontanicznieiodważ-
niezrywajązkonwenansem,stereotypemoraznudą,przeciwstawiającsię
takżenaszemusposobowiwidzeniarzeczywistości,zaczynamyotodostrzegać
nowesmakiznanego–jaksądziliśmywcześniej–świata.Abynaszespotkania
zmłodzieżąuczynićpełniejszymiibardziejwiarygodnymi,nieodzowne
wydajesięzdobywaniewiedzynatematspecyfikirozwojuczłowieka,aprze-
dewszystkimdręczącychgopytań,problemów,wątpliwościorazcelów.
Spróbujmyzatemsięgnąćpamięciądoczasów,kiedysamizaczęliśmy
wkraczaćwdorosłość...Przywołanewspomnieniadotyczączęstopierw-
szychsamodzielnychwakacji,spotkańiniekończącychsięrozmówzró-
wieśnikami,wyobrażeńdotyczącychprzyszłegożycia,fascynacjiidolami,
pierwszychmiłościitp.Wieluważnymwówczasproblemomtowarzyszyło
obserwowanieswojegociałaiburzliwychzmian,jakiewnimzachodziły.
Jakżeczęstochcieliśmyupodobnićsiędopodziwianejprzeznaspostaci,
wzbudzićzainteresowanieiakceptacjępartnera,zyskaćuznaniegrupy
rówieśniczej,okazaćswąwyjątkowość,niezależnośćzapomocąodważnego
strojuczyteżzamanifestowaćprzezwyglądabnegacjędlaistniejących
powszechniestandardów.Wszystkieteprzejawydorastaniaskładająsięna
dynamicznywizerunekmłodzieżyposzukującejwłasnejtożsamościimiejsca
wzastanejrzeczywistości.Samizaświemy,jakmozolnytoproces.
Chociażskutkiemwielumłodzieńczychposzukiwańwyborysąnaogół
twórczeikonstruktywne,niemożemyjednakzapominaćotakichformach
„oswajania”rzeczywistości,któremajązgubnywpływnarozwójczłowieka.
Jednąznichjestrozwiązywanieswoichproblemówprzezdziałaniaauto-
destrukcyjne–np.bardziejlubmniejuświadomionyaktdrastycznego
ograniczaniajedzenia,opisywanywspółcześniejakoanorexianervosa,czyli
jadłowstrętpsychiczny.
Mimożeproblemzaburzeńłaknieniabezpośredniodotykaciała,to
pośredniowpływanaemocje,nastroje,kontaktyspołecznemłodegoczło-
wieka,najegospostrzeganiesiebieorazinnychludzi,formowaniesamo-
oceny,namotywacjędożyciaipokonywaniatrudności.Podobnierzecz
przedstawiasięzgeneząanoreksji.Źródłajejtkwiąbowiemprzedewszyst-
7
