Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
komentarzaizwróciłsiędoEllen.Każdemuznichchciał
powiedziećcośpokrzepiającego.Byćmożewłaśniemiał
ostatniąszansę,alewolałniemyślećwtensposób.
–Ellen,zmoichwieloletnichobserwacjimogęzestupro-
centowąpewnościąpowiedzieć,żeodziedziczyłaśwekrwi
najwyraźniejszecechyprzywódcze.Twoiprzyszlipodwładni
pójdązatwoimiideaminakraniecświata.Możeszśmiało
kandydowaćnamójstołek.
–Jakmniektośniewyprzedzi–powiedziałaEllen,zer-
kającnaYaxiela.Poczymdodałazeskwaszonąminą:–Iza-
kładając,żezdam.
Minaroposłałjejostrzegawczespojrzenieinakoniec
zwróciłsiędoLuv:
–Niewiem,czypewnośćsiebiezaliczanajestdopozy-
tywnychczynegatywnychcech,alejeśliidziewparzezta-
lentem,takjakwtwoimprzypadku,toniemalepszegoze-
stawienia,Luv.
–Mistrzu,słyszałampowiedzenie,żeniechwalisięwła-
snychpodwładnychprzedmisją,bodajesięimdozrozu-
mienia,żeidąprostonaśmierć–mruknęłaLuvznietęgą
miną.
–Właśnie,mistrzu.Lepiejztymskończ–dodałYaxiel.
–Żałujętylko,żenieoduczyłemwastegociętegojęzyka–
westchnąłliderzrezygnowanymtonem.–Koniectreningu.
Jesteściewolni.
*
50
