Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
2.2.1.Wyznaczanieprędkościrozchodzeniasiędźwięku
wcielestałymzapomocąruryKundta
Materiałiodczynniki
1.Utartykorek.
2.Filclubircha.
3.Kalafonia.
Sprzętiaparatura
1.RuraKundta.
2.Linijka.
Wykonaniećwiczenia
1.WsypaćdodokładnieoczyszczonejiwysuszonejruryKundtaniecoutartegokorka.
2.Umocowaćprętmetalowydokładniewśrodkudługościipocieraćgowzdłużjego
długościfilcemlubskórąpowleczonąkalafonią.
3.Wtrakciejakmetalowyprętbędziewydawałprzeciągłyijednolitydźwięk,przesuwać
ruręszklaną,zmieniającodległośćściankiodbijającejodkońcapręta.Dobraćtakie
położenie,wktórymnastąpirezonanssłupapowietrzazamkniętegowrurze.Wtakim
przypadkusproszkowanykorekułożysięwcharakterystycznefiguryzaznaczające
dokładniepołożeniewęzłówistrzałek.
4.Wyznaczyćodległośćapomiędzydwomasąsiednimiwęzłami(lubdwiemastrzałkami).
Wtymceluzmierzyćodległośćpomiędzydwomaodległymiodsiebieiwyraźniezazna-
czonymiwęzłami(lubdwiemastrzałkami)ipodzielićtęodległośćprzezliczbępołówek
falizawartychwtymodcinku.Pomiarpowtórzyćpięciokrotnie.
5.Wyznaczyćdługośćprętalzdokładnościądo1mm.
6.Odczytaćtemperaturęotoczenia.
7.Obliczyćprędkośćvrozchodzeniasiędźwiękuwpręciemetalowym,korzystającze
wzoru:
v
=
a
l
v
0
1aD
+
T
gdzie:l—długośćpręta,v0—prędkośćrozchodzeniasiędźwiękuwpowietrzuwtem-
peraturze273K,równa331m.s–1,a—odległośćpomiędzydwomasąsiednimiwęzła-
mi,a—współczynnikrozszerzalnościobjętościowejpowietrza,a=0,004K–1,DT=
Tp–273K,gdzieTp—temperaturapowietrza.
8.Przeprowadzićrachunekbłędów.DlaułatwieniaobliczeńwartościDl,DTiDaocenić
napodstawiedokładnościprzyrządów.Błądobliczyćmetodąróżniczkizupełnej.
2.2.2.Wyznaczanieczęstościdrgańwidełekstroikowych
metodąQuinckego
Materiałiodczynniki
1.Woda.
Sprzętiaparatura
1.Szklanarurazdolnymwypływem.
2.Widełkistroikowe.
3.Linijka.
41
