Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Każdymaswojąopowieść
światełko,jestmądra,alejużkradnie,jużoszukuje.Reportaż
jestpoto,żebypostawićpytanie:cosiędalejwydarzy?Dla-
czego?Niezawszejednakdajeodpowiedź.
KiedyśMariuszSzczygiełpowiedział:nReportażjest
otym,oczymjest,ijeszczeoczymś”
.Opróczpokazania
jednostkowegolosupowiniendotykaćuniwersalnejpraw-
dyożyciu.WkontekścieopowieścioEwie:namapieEu-
ropytakiemiejsca,gdzieniemaszwyboruipochodzenie
determinujetwójlos.
zrozumiećbohaTera
Kasiauśmiechasięnapytanieobudowanierelacjizbo-
haterem.Tojejulubionytemat.
Zawszestaramsię,abyspotkanieodbyłosięwdomu
bohateraalbowprzestrzeni,którajestmudobrzeznana.
Przednagraniemlubięwyobrażaćsobie,jakmójbohater
wygląda,jakijest.Czasemludzieproszą,żebyzadzwonićza
miesiąc.Jeślimiesiącpóźniejwciążwierzęwhistorię,to
dzwonię,jestemuparta.Dzieńprzedspotkaniemjużczuję
dreszczykemocji.Odpierwszejchwilidążędobudowania
zaufania.Ubieramsięskromnie,raczejwciemnekolory.
Później,wczasierozmowy,mikrofonwtapiasięwkolor
mojegoswetra.
Pukaniedodrzwiczłowieka,któryzachwilęstaniesię
moimbohaterem,todecyzja,abywkroczyćwjegolos.Po-
czątkowojestemintruzem,kimśobcym.Aleludziezna-
turylubiąopowiadać.Człowiekmapodstawowepotrzeby,
ajednąznichjestartykulacja,czyliwypowiedzenietego,
oczymmyśli.Czasemmuszęprzekonaćrozmówców,że
opowiadanietejhistoriimasensiżetoniejestszukaniesen-
13