Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Kobietawypuściłazdłoniświecę.Rozlałsięstopionywosk,
zasyczałknot,płomieńzgasł.Ofiaraznalazłasięwszponach
drapieżcy.Wdowapróbowaławłożyćdłońpomiędzykrtań
apowróz,abyniedopuścićdozadławienia.Napastnikpowaliłją
jednaknaziemię,położyłnaplecachnogęinaprężyłpostronek.
Pętlasięzaciskała,kobietasiędławiła,ajejoczyzachodziły
mgłą.Ostatniąrzeczą,którązobaczyłaprzedutratąświadomo-
ści,byłysnopyiskieriwpatrzonewniąbłyszcząceślepia.Wy-
dawałojejsię,żeznozdrzynapastnikabuchająpłomienie,
azpaszczywydobywająsiękłębydymu.Poczułaswądpalo-
nychpiórwymieszanychzsiarkąizapadławnicość.
Reinholdbyłspragniony.Wdowaniemiałanasobiebieli-
zny,coułatwiłomusprawę.Szybkoosiągnąłrozkosz–doznał
ekstazy.Wyłjakwilkołakpodczaspełniksiężyca.Przyszłona
niegouwolnienie,zeszłozniegonapięcie.
Podniósłsięzziemiirozejrzałdookoła.Popuściłpętlę,za-
rzuciłciałoofiarynaplecyioddaliłsięzmiejscaprzestępstwa.
Poruszałsięztrudem.Narozmiękłymgruncierozjeżdżałymu
sięnogi.Potknąłsięniezliczonąilośćrazy,przewróciłiwpadł
wkałużę.Wszedłdowody.Poruszałsięstrumykiempodprąd.
Mętnawodapieniłasięistawiałaopór.Przystanąłinasłuchiwał.
nJęk?!Czyżby?”–pomyślał.Zdjąłzramionkobietęizanurzył
jejgłowęwstrudze.Napowierzchniwodyukazałysiępęche-
rzykipowietrza.
Kiedydowlókłsiędocmentarza,byłcałyobolały.Podczas
eskapadypodrapałsobietwarz,zdarłskóręzkolanirozbiłczo-
ło.Wrzuciłofiarędodołuiprzysypałziemią.Pracowałbezwy-
tchnienia.Zacierałślady.Mruczałzzadowolenia,widząc,że
naturaponowniemusprzyja.Ulewarozmyjeizatrzeresztętro-
pów.
26
