Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
samegowyborujakwspomnianekrajepołudnia,naogółwprowadzając
system,wktórymnaczelewładzywykonawczejstoipremier[3].
TakwięcEuropazdajesięnieuczestniczyćwogólnoświatowej
tendencjidozwiększaniaroliprezydentawżyciupolitycznym.
OczywiścieważnymwyjątkiemjestFrancja[4],którawwyniku
referendumprzyjęław1962rokuproceduręwyłanianiaprezydenta
wdrodzebezpośrednichwyborówpowszechnychitymsamym
zapoczątkowaławspółczesnytrendkuprezydenckiejformierządów.
Modelamerykańskiistniałcoprawdajużwcześniej,alebyło
tokonstytucyjnedziedzictwoprzeszłości,nienadającesię
dopowielaniawXXwieku[5],tymczasemformułęfrancuskąmożna
byłozaszczepiaćnacałymświecie.Tozwiększenieznaczeniafunkcji
prezydentazostałobardzodobrzeprzyjęteprzezfrancuskich
wyborców,leczwoczachpolitykówdługojawiłosięjakopodejrzane.
Usankcjonowanekonstytucyjnymizapisamimożliwościdziałania
prezydentabyłyuważanezaniebezpieczne,anieufnośćpotęgowały
wspomnieniacezaryzmu,któryzostałodrzuconyzracjizwiązanego
znimantyliberalizmu,aniktniezastanawiałsię,dlaczegowoczach
znacznejczęścispołeczeństwastanowiłonwcieleniedemokratycznego
ideału.TakwięcweFrancjiwzrostznaczeniaprezydentaczęsto
uchodziłzaniezbędny,leczproblematyczny,zaswoistąnarodową
chorobę,zktórejnależysięwyleczyć,aniezapierwsząprzymiarkę
nowejformydemokracji.
Podstawowaprzesłanka−supremacjawładzywykonawczej
Pozawzmiankowanymiróżnicami,będącymigłówniedziedzictwem
przeszłości,trzebadostrzec,żedryfowaniekuprezydenckiejformie
demokracjijestwszędziekonsekwencjągłębszejewolucyjnej
przemianypolitycznej:wzrostuznaczeniawładzywykonawczej.
Towłaśniezjawiskoleżyupodstawrosnącejroliinstytucjiprezydenta;
gdyobecniemówimypoprostuowładzy,mamynamyśliwładzę
wykonawczą.Władzawykonawczaciągleibezpośredniooddziałuje
naspołeczeństwo,dzieńwdzieńpodejmujedecyzjeiwyrażaswoje
opinieizamiary–toodniejobywateleoczekują,żebędzie
