Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
AnnaGolus:Dzieckoteżczłowiek!
|5
Dzieckoteżczłowiek!
Dzieckoteżczłowiek!
Otym,żedzieciróżniąsięoddorosłych–umiejętnościami,doświadczeniemitp.–nietrzebani-
kogoprzekonywać.Niektórzydorośliwidzątęróżnicęażzadobrze,tak,żeprzesłaniaimonaprostą
prawdę,żedzieckojestrównież…człowiekiem!Człowiekiem,którytakjakkażdyinnymaprawodo
szacunku,dowłasnychprzekonań,dobłędówiniewiedzy.
Lekceważącyjęzyk
OsiemdziesiątlattemuJanuszKorczak,jedenznajwybitniejszychpolskichpedagogów,pisał:
„Zawszejakdorosłysiękrząta,todzieckosięplącze,dorosłyżartuje,adzieckobłaznuje,dorosły
płacze,adzieckosięmażeibeczy,dorosłyjestruchliwy,dzieckowiercipięta,dorosłysmutny,a
dzieckoskrzywione,dorosłyroztargniony,dzieckogawron,fujara.Dorosłysięzamyślił,dziecko
zagapiło.Dorosłyrobicośpowoli,adzieckosięguzdrze.Nibyżartobliwyjęzyk,aprzecieżniedelikat-
ny”.Cosięzmieniłowciągutychosiemdziesięciulat?Nic!Owszem,wdzisiejszychczasachdziecisą
rzadziejbite,awwychowywaniuichpomagająrodzicomtysiąceporadników.Jednakżesamstosunek
dodziecka–pełenlekceważeniaipobłażliwości(delikatniemówiąc)–nieuległzmianie.
Niezmieniłsięrównieżjęzyk.Wciążinnymisłowaminazywamytesameczynnościwykonywane
przezdzieciiprzezdorosłych.Właściwienigdynieużywamywodniesieniudodzieckaokreślenia
„człowiek”.Dopieroonastolatkachniekiedy(!)mówimy„młodziludzie”.Mówiącdomałych,anawet
większychdzieci,używamyinnychsłów,niżwówczas,gdyzwracamysiędoosobydorosłej.Iniewy-
nikatotylkozfaktu,żedzieckomamałyzasóbsłówiniezrozumietrudniejszychsformułowań
(zresztązczasemzrozumie,alenajpierwmusijeprzecieżusłyszeć!).Równieżton,jakimzwracamysię
dodziecka,jestzazwyczajpełenlekceważenia.Niezawszejestonowyrażonewprost(jakwprzypad-
www.e-bookowo.pl
