Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
(rozdział3).Szczegółowoomawiamypostaćmodeluekonometrycznego,rolę
iznaczenieskładnikalosowego.
Wrozdziale4omówiliśmyszczegółowonajbardziejpopularnąmetodęestymacji
parametrówliniowegojednorównaniowegomodeluekonometrycznego,mianowicie
klasycznąmetodęnajmniejszychkwadratów,estymacjęparametrówmodelu
zwielomazmiennymiobjaśniającymiorazwłasnościestymatorów.Wdalszej
częścitegorozdziałuomawiamymetodyocenyzgodnościmodeluekonometrycznego
zdanymiempirycznymi.Rozdziałtenkończymymetodamidoboruzmiennychdo
modeliekonometrycznych.Opróczpowszechnieznanych,prostychmetoddoboru,
porządkujemyiomawiamysekwencyjnemetodydoboruzmiennychobjaśniających.
Niewszystkiemetodydoboruprowadządouzyskaniatakiegosamegozestawu
zmiennychobjaśniających.
Rozdział5wcałościpoświęconyjestomówieniumetodweryfikacjistatystycznej
modeliekonometrycznych.Skoncentrowaliśmysiętutajnabadaniachwłasności
odchyleńlosowych.Przedstawiamymetodybadanianormalnościrozkładu,
autokorelacjiistałościwariancjiskładnikalosowego.Omawiamynaprzykładach
empirycznychwieleprzydatnychdotejanalizytestówstatystycznych,warunkiich
stosowalnościorazinterpretacjeuzyskanychwyników.Zwracamyuwagę,że
większośćtychtestówznajdujesięwogólnodostępnychpakietachstatystycznych.
Bardzoczęstowbadaniachekonomicznychwzbiorzezmiennychobjaśniających
musimyuwzględnićzmiennejakościowe,jaknp.wiek,płeć,czywykształcenie.
Zmiennetewmodelachekonometrycznych,poichkwantyfikacji,uwzględniane
jakozmiennezero-jedynkowe.Całyrozdział6poświęconyjestkonstrukcji
modeliekonometrycznychzezmiennymijakościowymi.Naprzykładzieempirycznym
zademonstrowaliśmysposóbwykorzystaniatakichmodelidobadaniasezonowości
wrolnictwie.
Wrozdziale7omawiamyniektóremetodyestymacjiparametrówjednorówna-
niowegomodeluekonometrycznegoprzywystępowaniuautokorelacjiiheteroskedasty-
cznościskładnikalosowego.Naprzykładachempirycznychpokazaliśmysposóbpostę-
powania,gdyniespełnionewszystkiezałożeniaklasycznejmetodynajmniejszych
kwadratów.Omówiliśmyważonąiuogólnionąmetodęnajmniejszychkwadratów.
Rozdział8wcałościpoświęconyjestinnymmetodomszacowaniaparametrów
modeliekonometrycznych.Przedstawiliśmymetodęnajwiększejwiarygodności.
Wpraktycezjawiskaekonomicznerzadkomającharakterliniowy,toteżpole
wykorzystaniamodeliliniowychwbadaniachempirycznychjestograniczone.
Rozdział9poświęconyjestmetodomrozwiązywanianieliniowychmodeli
ekonometrycznych.Wpodręczniku,opróczpowszechniestosowanejtransformacji
liniowej,omówiliśmymetodynumeryczne,tj.Gaussa–Newtona,Marquardta
inajszybszegospadku.Metodytezastosowanodoestymacjimodelipotęgowych,
wykładniczychiwielomianustopniadrugiego,opisującychzależnośćpomiędzy
wielkościąprodukcjianakładami.
Wrozdziale10przedstawiamynarzędziaanalizyzależnościmiędzywielkością
produkcjiawielkościamiczynnikówwytwórczychniezbędnychdojejwytworzenia.
9