Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
niedokilkuscenukazującychdziennikarzyingerującychwżycieFisherów.
9
10
G.RoyLevin,op.cit.,s.207.
StephenMamber,CinémaVérité:
Wi
dzimy,jakpanFisher,wykonującpoleceniafotoreportera,wsiadazeswoją
StudiesinUncontrolledDocumen-
rodzinądoarchaicznegoFordaT(„jegojedynyluksus”),uruchamianegokor-
tary,14stPress,Cambridge1974,
bą,
po
czymjeździtymsamochodemwkółkopopodwórku.PaniFisherpodej-
11
s.195.
Takiwniosekwysnuwanaprzykład
mowana
jestwsklepieodzieżowym,wktórymprzynosząjejluksusowąsuknię,
WilliamRothman(op.cit.,s.133).
następniefutroznorek,copaniFisherprzyjmujeznieprzeniknionymwyrazem
twarzy.Fotografzwysokiejdrabinyrobizdjęciależącemunatrawnikuniezwy-
kłemuskładowiskuprezentówdlaFisherów.Widzimysamochody,muszlęklo-
zetową,męskiekoszule,szafki,zapasmlekanarok,płaszcze,osiemdziesiątpar
butówitd.
PanFishermówi,najprawdopodobniejdoniewidocznychwkadrzedziennika-
rzy,żetakarzeczzdarzasiębardzorzadko,żeludzieprzyjeżdżająteraznawet
zdalekadoAberdeen,jeśliwięcbędąchcielioglądaćpięcioraczki,totrzebaim
toumożliwić.PaniFisherwpółzdaniaprzerywamężowiistanowczosiętemu
sprzeciwia.
PrzedstawicielespołecznościAberdeennaradzająsię,wjakisposóbwykorzy-
staćzainteresowanieludzimiastemiułatwićimoglądaniepięcioraczków.Poja-
wiasiękwestiaprawadoprywatności,uczestnicynaradyuważająjednak,że
państwoFisherpowinnirozumiećpotrzebymiasta.Wkolejnejsceniejakaśko-
bietazapraszapaniąFishernauroczystylunchnajejcześćisugeruje,bywy-
glądała„najładniej,jaktomożliwe”,abyjejdziecibyłyzniejdumne.Oglądamy
ważeniepięcioraczków.Jednoznichzasypiazpalcemwnosie.„Nadszedłdzień
paradyupamiętniającejpierwszymiesiącżyciapięcioraczków”–oznajmianar-
rator.Odbywasięprzedwstępnainscenizacja(stagedpreview)parady,napo-
trzebydziennikarzy,którzyniemogączekać.Senatorzżonągawędzązdziećmi
Fisherów,zakonnicarobizdjęcia,wódzindiańskiwpióropuszupozujedofoto-
grafiiwrazzdziećmi.Widzimyuroczystylunch,naktórymmermiastawygła-
szaniebywalepompatycznąmowę,anastępniepewnapaniprzyakompaniamen-
ciefortepianuśpiewazabawnymfalsetemwmanierzeoperetkowej.PaniFisher
siedziznieprzeniknionymwyrazemtwarzy.Owąinscenizacjęparadyprzerywa
gwałtownaulewa.Podczasgdyludzieszukająschronieniaprzeddeszczem,nar-
ratorkończyznamiennymzdaniem:„ByłtotypowyuroczystydzieńwAberde
en,
DakotaPołudniowa,USA”.
JakzauważyłsamLeacock,niejesttobynajmniejfilmopięcioraczkach9.Teoglą-
damytylkonapoczątku,gdynarratorprzedstawiajezironicznymnamaszcze-
niem,orazwkrótkimujęciupodkoniec,gdyjednozniemowlątwpychasobie
palecdonosa,comożnapotraktowaćjakowyrazstosunkudoświatapokazy-
wanegowfilmie.Resztadokumentu,poświęconareakcjimałomiasteczkowej
KiNobezPośredNie1963–1970.CzAsAutorów....................38
