Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Tylkojedenczłowiekjąprzejrzał.
Niemyślonim.Zacisnęłapalcenapaskutorby.Już
niejesttamtądziewczynązewschodniegoNashville,
zdzielnicyozłejreputacji.Terazjestświatowejklasy
neurochirurgiemidiagnostą.
Zwysokouniesionągłowąweszładoszpitala.
JednegoznajwiększychinajlepszychwNashville.
Wewnątrznicsięniezmieniło.
–DoktorMaguire!Witamy.
Przezatriumszedłkuniejordynatorchirurgii,doktor
IsaacBrigham.Przybyłomutylkokilkasiwychpasemek
nagłowie.Wyglądałdokładnietaksamojakwtedy,gdy
byłjużchirurgiemprowadzącym,aonaprzestraszoną
rezydentkąmarzącą,bywtopićsięwtło.Dziękiniemu
bardzosięzmieniła.
Zawszepamiętaj,żejesteśrekinemimusiszprzeć
doprzodu.Tegojąnauczyłitymsiękierowała,
podejmującdecyzjęowyjeździedoNiemiec.
Alewtejchwiliwcalenieczułasięjakrekin.
–Miłopanawidzieć–powiedziała,podającmudłoń.
Skłamała.Możeimiałjązarekina,możebyłświetnym
chirurgiem,alebyłteżdwulicowy.Lepiejniewchodzić
muwdrogę.Nieufałamu.
–MówmiIsaac–zaproponował.Wysławiałsię
zakcentemcharakterystycznymdlaBelleMeade,
miastabogaczy.Całkiemodmiennymodtego,
odktóregoonazawszelkącenęstarałasięodciąć,
boprzyciągałpogardliwespojrzenia,sprawiał,żeczuła
sięjakśmiećinienamiejscu.
Uśmiechnęłasię.
–Niewiem,czypotrafię.Botopanmniewytypował
