Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
wdwóchtakichkonkursach.Każdybazowałnainnymzakresiewiedzy,który
mocnowykraczałpozaprogramnauczania.Eliminacjeszkolneodbyłysię
zarazporozpoczęciurokuszkolnego,dziękiczemunatychmiastudałomi
sięonichzapomnieć.Etapymiędzyszkolnemiałysięodbyćjużwstyczniu.
Wewłasnejszkolełatwosięprzebiłyśmy,nawetprzezstarszeklasy,ale
dalszeetapyobejmowałykolejnocałewojewództwoicałykraj.Niebyło
mowy,żebymprześlizgnęłasięnafarcie,listopadsiękończyłimiałamdwa
tygodniedoetapuwPCKorazpółtoramiesiącadoeliminacjiwStargardzie.
Musiałamsięwziąćostrodoroboty.Smętniepokiwałamgłowąispojrzałam
naregulamin,którypodsunęłamipaniAnia.Uczestnicymielidonapisania
reportaż,przemyślenialubopowiadanieodnoszącesiędoInternetuijego
użytkowników
.Tematrzeka.Westchnęłamizadeklarowałamudział.Tak
prostypomysł,jakgrzecznaodmowa,nieprzyszedłmidogłowy.Moje
świadectwogimnazjalnebyłoidealnieprzeciętne,szałuniema,dupynie
urywa,dlategowtechnikummiałamdużeambicjei,zdeterminacją,brałam
udziałwewszystkim,wczymtylkomogłam.Towszystko,cokołatałosię
wmoimjestestwie,paniWłochbezbłędniepotrafławywęszyć.Itymrazem
niezawiodła.Szybkozapewniłamnieodługimterminieskładaniaprac,
czasmiałamdopołowylutego.Uspokoiłamsiętrochęiruszyłamwstronę
drzwi,skądodrazuzawróciłam,przypominającsobieoliścielektur.Spisałam
terminywkalendarzykuioddaliłamsięślamazarniedobudynkuA.
PodsaląjużczekałynamnieAmeliaiOla.Zmelancholiądłubiąc
słonecznik,przyglądałysięprodukcjipapierowychsamolocików
.Panowie
wklasiemieliodmiennepoglądydotyczącekonstrukcji,więcwyszarpywali
sobienawzajemkartkęiwprowadzalipoprawki.WkońcuDanielwydobył
zplecakazeszytdoangielskiego–cobyłodziwnezuwaginato,żewplanie
niemieliśmydzisiajjęzykówobcych,ipowyrywałwięcejkartek.Wyminęłam
kółkoprodukcyjnezgracjąkrowyidącejnapastwiskoizaległamnapodłodze
obokławki,naktórejsiedziałydziewczyny.
–Icotampanichciała?–spytałamachinalnieAmelia.
BezsłowapodałamjejregulaminkonkursuiprzyjęłamodOligarść
słonecznika.
-12-
