O języku programu telewizyjnego dla młodzieży

Wioletta Kochmańska

Uzyskaj dostęp

ISBN/ISSN:

978-83-7338-712-6

DOI:

Wydawnictwo:

Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego

Rok wydania:

2012

Liczba stron:

183

XML:ISBN/ISSN:

ONIX MARC21

Bibliografia:

Kochmańska, Wioletta. O języku programu telewizyjnego dla młodzieży. Red. . : Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2012, 183 s. ISBN 978-83-7338-712-6

Bibliografia refWorks:

RT Book, Whole

SR Electronic(1)

A1 Kochmańska, W.

T1 O języku programu telewizyjnego dla młodzieży

PB Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego

YR 2012

SN 978-83-7338-712-6

Bibliografia BibTex:

@Book{ 171503, author = "Kochmańska, Wioletta", editor = "", title = "O języku programu telewizyjnego dla młodzieży", publisher = "Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego", year = "2012", address = "", isbn = "978-83-7338-712-6" }

Bibliografia endNote:

TY - BOOK

AU - Kochmańska, Wioletta

ED -

TI - O języku programu telewizyjnego dla młodzieży

PB - Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego

CY -

PY - 2012

SN - 978-83-7338-712-6

ER -

Netografia (standard APA):

Kochmańska, Wioletta. O języku programu telewizyjnego dla młodzieży [baza danych online] : Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2012 [dostęp: 04 05 2024]. Dostęp w Ibuk Libra: https://libra.ibuk.pl/reader/o-jezyku-programu-telewizyjnego-dla-mlodziezy-wioletta-kochmanska-171503.

wyznaczniki tekstowości, struktura jednostki programowej, funkcja fatyczna w komunikacji nadawcy z odbiorcą, hierarchia wartości

Autorka wybrała temat niezwykle interesujący, ale też trudny. Badania lingwistyczne nad zjawiskiem, które określa się mianem język telewizji, nie są w polskiej lingwistyce zaawansowane w stopniu nawet zadowalającym. […] Do najważniejszych wa...

Więcej

ISBN/ISSN:

978-83-7338-712-6

DOI:

Wydawnictwo:

Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego

Rok wydania:

2012

Liczba stron:

183

XML:ISBN/ISSN:

ONIX MARC21

Wstęp10
1.1. Przedmiot i cel pracy12
Rozdział 1 Przedmiot pracy, metodologia badań, charakterystyka tekstów źródłowych12
1.2. Charakterystyka metod badawczych14
1.3. Charakterystyka zgromadzonych tekstów źródłowych15
2.1. Koncepcja audycji i jej składowe16
Rozdział 2 Audycja, tekst, dyskurs – rozważania terminologiczne16
2.2. Różne rozumienie pojęć tekstu i dyskursu21
2.3. Kierunek badań24
2.3.1. Tekstowe następstwo zdań25
2.3.2. Zamknięta formuła całości tekstu32
2.3.3. Uporządkowanie struktury tematyczno-rematycznej33
2.3.4. Komunikacyjny aspekt istnienia tekstu33
2.3.5. Tekst „bytem o czymś”34
2.3.6. Audycja jako gatunek integrujący różne poziomy przekazu tekstu34
3.1. Wprowadzenie35
Rozdział 3 Konwencja ujawniona w audycji, czyli o temacie i jego realizacji35
3.2. Charakterystyka tematu37
3.3. Sposób realizacji tematu – wykładnik modelu45
4.1. Funkcja fatyczna w świetle badań nad językiem50
Rozdział 4 Językowe wyznaczniki kontaktu między nadawcą i odbiorcą50
4.1.1. Działania mowne i funkcje z nimi wiązane51
4.1.2. Złożoność sytuacji komunikacyjnej52
4.1.3. Przegląd definicji53
4.2. Rozróżnienie terminologiczne55
4.3. Kryteria uporządkowania wyznaczników funkcji fatycznej56
4.3.1. Charakterystyka materiału56
4.3.2. Kryteria podziału56
4.4. Wykładniki funkcji fatycznej w cyklu audycji „Rower Błażeja”57
4.3.3. Sytuacja komunikacyjna57
4.4.1. Funkcja fatyczna wyrażona bezpośrednio57
4.4.2. Funkcja fatyczna wyrażona pośrednio57
4.4.3. Funkcja quasi-fatyczna77
4.5. Podsumowanie78
5.1. Założenia wstępne79
5.2. Modalność w ujęciu logiki79
Rozdział 5 Informacje o postawie intelektualnej nadawcy, czyli o wykładnikach pewności, możliwości i wątpliwości sądów w puentach audycji79
5.3. Modalność w świetle badań lingwistycznych80
5.4. Metatekst w badaniach językoznawczych83
5.5. Metatekst a modalność88
5.6. Nadawca w akcie komunikacji medialnej88
5.7. Przedmiot opisu89
5.8. Wykładniki modalności epistemicznej o modalnej funkcji możliwości91
5.8.1. MMOD możl. w postaci czasownika aktywności intelektualnej ‘myśleć, że…’91
5.8.2. MMOD możl. w postaci sfrazeologizowanej konstrukcji ‘mieć nadzieję, że…’94
5.8.3. MMOD możl. w postaci czasownika ‘wydawać się, że…’96
5.9. Konstrukcje epistemiczne o modalnej funkcji pewności97
5.9.1. MMOD pewn. w postaci wypowiedzeń typu ‘jest pewne’98
5.9.2. MMOD pewn. w postaci wypowiedzeń typu ‘nie ulega / nie ma wątpliwości’98
5.9.3. MMOD pewn. w postaci wypowiedzeń typu ‘(jest) jasne, że…’99
5.9.4. MMOD pewn. w postaci wypowiedzeń typu ‘jest oczywiste, że…’99
5.10. Uwagi końcowe100
6.1. Założenia wstępne102
6.2. Pojęcie językowego obrazu świata102
Rozdział 6 Językowo-kulturowy obraz wartości w audycji102
6.2.1. Językowy obraz świata w perspektywie historycznej102
6.2.2. Językowy obraz świata we współczesnej polskiej myśli lingwistycznej104
6.3. Pojęcie wartości106
6.3.1. Świat wartości w publikacjach Jadwigi Puzyniny106
6.3.2. Problematyka aksjologiczna w ujęciu Jerzego Bartmińskiego107
6.3.3. Wartość w badaniach Tomasza P. Krzeszowskiego108
6.3.4. Człowiek jako przedmiot wartościowania w ujęciu Stanisława Grabiasa109
6.3.5. Wartość jako nieodzowny komponent kultury109
6.3.6. Indeks wyrazów i form wartościujących110
6.4. Aspekty rozumienia wartości w „Rowerze Błażeja”111
6.5. Językowy obraz prawdy w audycji113
6.5.1. Prawda jako instrument wartościowania rzeczywistości114
6.5.2. Bliskość emocjonalna świadectwem prawdy115
6.5.3. Prawda w funkcji psychooceny człowieka117
6.5.4. Prawda źródłem odczuć fizycznych117
6.5.5. Prawda a kształtowanie postaw psychicznych118
6.5.6. Prawda kreatywnym składnikiem ludzkiej egzystencji118
6.5.7. Prawda fundamentem ludzkiej komunikacji119
6.5.8. Prawda jako narzędzie unicestwienia119
6.5.10. Prawda podstawą wiary w człowieka120
6.5.9. Prawda jako wolność120
6.6. Kłamstwo jako centralne pojęcie systemu antywartości121
6.5.11. Prawda w „Rowerze Błażeja” w świetle jej językowego obrazu121
6.6.1. Sytuacyjność kłamstwa122
6.6.2. Kłamstwo jako antywartość mierzalna123
6.6.3. Kłamstwo jako antywartość podlegająca ocenie124
6.6.4. Kłamstwo jako antywartość względna125
6.6.5. Kłamstwo a doznania fizyczne i psychiczne126
6.7. Tolerancja i jej przedstawienie w świetle programu „Rower Błażeja”127
6.7.1. Tolerancja sposobem bycia z innymi127
6.7.2. Tolerancja jako przełamywanie postawy oceniającej128
6.7.3. Tolerancja jako uznanie innych129
6.7.4. Tolerancja jako konformistyczna realizacja konwencji społecznej130
6.7.5. Tolerancja jako źródło cierpienia131
6.7.6. Edukacja ku tolerancji132
6.7.7. Tolerancja wartością, którą się mierzy133
6.7.8. Tolerancja jako źródło odczuć psychicznych133
6.8. Językowy obraz miłości w „Rowerze Błażeja”135
6.8.1. Miłość w badaniach lingwistycznych135
6.8.2. Rozumienie miłości w „Rowerze Błażeja135
6.8.3. Miłość a czas136
6.8.4. Miłość jako zdarzenie policzalne138
6.8.5. Miłość jako wartość nacechowana dynamiką139
6.9. Podsumowanie140
6.8.6. Miłość w aspekcie fizjologicznym140
6.8.7. Miłość jako wartość wyrastająca i utwierdzana w rodzinie140
Zakończenie142
Wykaz audycji stanowiących językowy materiał badawczy145
Skróty i symbole146
Bibliografia147
Aneks Transkrypcja wybranych audycji z cyklu telewizyjnego „Rower Błażeja”158
A.1. Audycja z 21 marca 2001 r158
A.2. Audycja z 9 maja 2001 r166
A.3. Audycja z 11 czerwca 2001 r174

ROZDZIAŁ2

Audycja,tekst,dyskurs

–rozważaniaterminologiczne

2i1iKoncepcjaaudycjiijejskładowe

NadawanycyklicznieprogramnRowerBłażeja”-jakomateriałowyprzed-

miotrozważań-maniewątpliwiepowtarzalnecechyjęzykowo-gatunkowe

icharakterystycznąpodzielnąstrukturę.Definicjaaudycjitelewizyjnej

14nie

opisujetejstrukturyiniewyjaśniafunkcji,jakiepełni.Wskazujejednak,żeto

integralnacałośćrealizowanapoprzezjęzykprzywspółudzialeelementówiko-

nograficznychiakustycznych.Ówzłożonyzesłowaiobrazusystemznaczeń

nazywanyjestjęzykiemtelewizji

15lub,jakniektórzysądzą16,językiemwtele-

wizji.Opozycjatajestwynikiemsporu

17oto,czyiwjakimstopniustruktura

przekazusłownegojestautonomiczna,niezależnaodwarstwywizualnej.Odpo-

wiedźnapierwszączęśćpytaniawydajesięprosta.Przekaztelewizyjnyjest

bezsprzeczniesumąinformacjisłownejiprocesuikonograficznego.W.Miodun-

kazauważa,żezaprzeczenietemuzałożeniumożnainterpretowaćjakonnietele-

wizyjnośćtelewizjipolskiej”(tymsamymmiędzyjęzykiemradiaijęzykiem

telewizjinależałobypostawićznakrówności).Nowykodaudiowizualnyma

zatemstrukturęzłożoną.Opartenatymzałożeniupraceteoretycznenierzadko

14Audycjatelewizyjnajestwsłownikachrozumianajakosynonimsłowaprogram,czylijed-

nostkawprogramietelewizyjnym.Możetobyćzatemkoncert,słuchowisko,wywiadlubinny

fragmentprogramutelewizyjnego.Por.InnysłownikjęzykapolskiegoPWN,red.M.Bańko,t.1,

Warszawa2000;SłownikjęzykapolskiegoPWN,red.M.Szymczak,t.1,Warszawa1982.

15Por.W.Miodunka,Elementyjęzykowewprzekazachtelewizyjnych,nZeszytyPrasoznaw-

cze”1979,R.XX,nr1(79),s.29-40.

16Por.J.Podracki,G.Walczak,Językwradiuitelewizji,nPoradnikJęzykowy”1975,z.6,

s.310-317.

17BadaniaprowadzonepodkierunkiemZ.Kurzowejopisująjęzyktelewizji.J.Podracki

opowiadasięzaterminemnjęzykwtelewizji”,zaznaczając,żepolszczyznatelewizyjnaniesta-

nowijakiegośspecyficznego,odrębnegotypu.W.MiodunkaiA.Ropa(patrzBibliografia)propo-

nująrozwiązanie,któreniewykluczaistnieniaobutychterminów.Zakładają,żezbiórprogramów

telewizyjnychstanowijęzykwtelewizji,natomiasttakietypywypowiedzi,dlaktórychistotną

rolęodgrywaobraz,prezentująjęzyktelewizji.

Brak wyników

O języku programu telewizyjnego dla młodzieży

Treść książki

Znajdź bibliotekę blisko siebie, i uzyskaj dostęp do ebooka w systemie IBUK Libra