Odporność chwastów na herbicydy

Kazimierz Adamczewski

Uzyskaj dostęp

Zakup książkę

ISBN/ISSN:

978-83-01-17596-2

DOI:

Wydawnictwo:

Wydawnictwo Naukowe PWN

Rok wydania:

2014

Liczba stron:

277

XML:ISBN/ISSN:

ONIX MARC21

Bibliografia:

Adamczewski, Kazimierz. Odporność chwastów na herbicydy. Red. . Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2014, 277 s. ISBN 978-83-01-17596-2

Bibliografia refWorks:

RT Book, Whole

SR Electronic(1)

A1 Adamczewski, K.

T1 Odporność chwastów na herbicydy

PB Wydawnictwo Naukowe PWN

PP Warszawa

YR 2014

SN 978-83-01-17596-2

Bibliografia BibTex:

@Book{ 105121, author = "Adamczewski, Kazimierz", editor = "", title = "Odporność chwastów na herbicydy", publisher = "Wydawnictwo Naukowe PWN", year = "2014", address = "Warszawa", isbn = "978-83-01-17596-2" }

Bibliografia endNote:

TY - BOOK

AU - Adamczewski, Kazimierz

ED -

TI - Odporność chwastów na herbicydy

PB - Wydawnictwo Naukowe PWN

CY - Warszawa

PY - 2014

SN - 978-83-01-17596-2

ER -

Netografia (standard APA):

Adamczewski, Kazimierz. Odporność chwastów na herbicydy [baza danych online] Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2014 [dostęp: 02 05 2024]. Dostęp w Ibuk Libra: https://libra.ibuk.pl/reader/odpornosc-chwastow-na-herbicydy-kazimierz-adamczewski-105121.

biologia, botanika, ochrona roślin, herbicydy, chwasty

Książka obejmuje całość zagadnień związanych z odpornością chwastów na herbicydy. Zawiera podstawową wiedzę, wyjaśnia przyczyny powstawania odporności i podaje sposoby ograniczenia jej rozwoju; opisuje mechanizmy działania herbicydów, które mają w...

Więcej

ISBN/ISSN:

978-83-01-17596-2

DOI:

Wydawnictwo:

Wydawnictwo Naukowe PWN

Rok wydania:

2014

Liczba stron:

277

XML:ISBN/ISSN:

ONIX MARC21

I. Wstęp12
II. Biologia i ekologia chwastów w zależności od długości życia osobniczego i sposobu rozmnażania15
II.1. Chwasty krótkotrwałe17
II.2. Chwasty dwuletnie18
II.3. Chwasty wieloletnie19
II.4. Chwasty cebulkowe21
III. Biologia wybranych gatunków chwastów i jej znaczenie w rozwoju odporności22
III.1. Miotła zbożowa – Apera spica-venti (L.) P.B25
III.2. Wyczyniec polny – Alopecurus myosuroides Huds29
III.3. Owies głuchy – Avena fatua L31
III.4. Chwastnica jednostronna – Echinochloa crus-galli (L.) P.B33
III.5. Włośnica sina – Setaria pumila (Poir.) Roem. & Schult35
III.6. Komosa biała – Chenopodium album L37
III.7. Szarłat szorstki – Amaranthus retroflexus L39
III.8. Chaber bławatek – Centaurea cyanus L41
III.9. Maruna bezwonna – Matricaria maritima L. ssp. inodora (L.) Dostal43
III.10. Rumian polny – Anthemis arvensis L45
III.11. Rumianek pospolity – Matricaria chamomilla L47
III.12. Starzec zwyczajny – Senecio vulgaris L49
III.13. Przymiotno kanadyjskie – Conyza canadensis (L.) Cronq51
III.14. Żółtlica drobnokwiatowa – Galinsoga parviflora Cav53
III.15. Fiołek polny – Viola arvensis Murray55
III.16. Przytulia czepna – Galium aparine L57
III.17. Mak polny – Papaver rhoeas L59
III.18. Gwiazdnica pospolita – Stellaria media (L.) Vill61
III.19. Tasznik pospolity – Capsella bursa-pastoris (L.) Med63
III.20. Tobołki polne – Thlaspi arvense L65
III.21. Gorczyca polna – Sinapis arvensis L67
III.22. Rzodkiew świrzepa – Raphanus raphanistrum L69
III.23. Rdestówka powojowata – Fallopia convolvulus (L.) Á. Löve71
III.24. Poziewnik szorstki – Galeopsis tetrahit L73
IV. Rozwój badań nad herbicydami 75
V. Historia odporności chwastów na herbicydy78
V.1. Problem odporności chwastów w świecie78
V.2. Problem odporności chwastów w Polsce84
V.3. Zakres występowania odporności – obecny stan odporności w liczbach87
VI. Mechanizm i sposób działania herbicydów92
VI.1. Wpływ herbicydów na procesy biochemiczne i fizjologiczne roślin93
VI.2. Reakcja roślin na herbicydy94
VI.3. Klasyfikacja herbicydów według mechanizmu działania95
VI.3.1. Inhibitory fotosyntezy w fotosystemie II (PS II)97
VI.3.2. Inhibitory fotosyntezy w fotosystemie I98
VI.3.3. Inhibitory syntazy acetylomleczanowej (ALS) – syntazy kwasu acetylohydroksylowego (AHAS)99
VI.3.4. Inhibitory karboksylazy acetylokoenzymu A (ACCazy)100
VI.3.5. Inhibitory wzrostu i rozwoju (syntetyczne auksyny)101
VI.3.6. Inhibitory syntazy kwasu 5-endolopirogrono-3-fosfoszikimowego (EPSP)102
VI.3.7. Inhibitory syntetazy glutaminowej103
VI.3.8. Inhibitory biosyntezy celulozy104
VI.3.9. Inhibitory podziału komórki104
VI.3.10. Inhibitory biosyntezy kwasów tłuszczowych105
VI.3.11. Inhibitory biosyntezy karotenoidów (herbicydy powodujące zanik chlorofilu)106
VI.3.12. Inhibitory oksydazy protoporfirynogenowej (PPO)107
VII. Mechanizm odporności chwastów na herbicydy109
VII.1. Odporność związana z miejscem działania herbicydu (target-site)112
VII.1.1. Odporność na inhibitory fotosyntezy w fotosystemie II (PS II)113
VII.1.2. Odporność na inhibitory syntazy acetylomleczanowej (ALS/AHAS)118
VII.1.3. Odporność na inhibitory karboksylazy acetylokoenzymu A (ACCazy)123
VII.1.4. Odporność na glifosat127
VII.1.5. Odporność na inhibitory podziału komórki129
VII.1.6. Odporność na inhibitory oksydazy protoporfirynogenowej (PPO)130
VII.1.7. Odporność na inhibitory wzrostu i rozwoju (syntetyczne auksyny)130
VII.2. Odporność na herbicydy nie związana z miejscem działania (non target-site)131
VII.2.1. Odporność związana z cytochromem P450 monooksygenazy132
VII.2.2. Odporność związana z glutationem S-transferazą (GST)133
VII.2.3. Odporność związana ze zdolnością do zmiany przemieszczania (translokacji) herbicydu136
VII.3. Inne problemy związane z odpornością139
VIII. Genetyczny i epigenetyczny sposób dziedziczenia odporności143
VIII.1. Dziedziczenie genetyczne144
VIII.2. Dziedziczenie epigenetyczne146
VIII.3. Presja selekcyjna147
VIII.4. Inne problemy związane z dziedziczeniem150
IX. Rozwój odporności chwastów w populacji152
X. Czynniki wpływające na odporność chwastów 155
X.1. Chwasty155
X.2. Herbicydy159
X.3. Zabiegi agrotechniczne164
XI. Modele rozwoju odporności chwastów 167
XII. Fitnes chwastów w badaniach odporności 171
XIII. Rozpoznawanie odporności chwastów w polu 177
XIV. Ocena ryzyka pojawienia się odporności 180
XV. Zapobieganie powstawaniu odporności183
XV.1. Zmianowanie183
XV.2. Metody agrotechniczne184
XV.3. Herbicydy187
XV.4. Mieszaniny i przemienne stosowanie herbicydów188
XV.5. Organizacja stosowania herbicydów189
XV.6. Synergizm i sejfnery190
XV.7. Opryskiwanie górnych części chwastów190
XV.8. Genetycznie zmodyfikowane rośliny odporne na herbicydy190
XV.9. Inne zagadnienia191
XVI. Koszty wynikające z występowania chwastów odpornych192
XVII. Kryteria potwierdzające występowanie odporności 195
XVII.1. Definicja odporności chwastów opracowana przez WSSA i ISHRW196
XVII.2. Potwierdzenie danych o odporności196
XVII.3. Dziedziczenie odporności200
XVII.4. Występowanie odporności w polu200
XVII.5. Potrzeba oznaczenia gatunku chwastu200
XVII.6. Inne zagadnienia201
XVIII. Uprawa roślin odpornych na herbicydy nieselektywne a problem odporności chwastów 202
XVIII.1. Metody uzyskiwania roślin uprawnych odpornych na herbicydy205
XVIII.1.1. Rośliny uprawne odporne na glifosat207
XVIII.1.2. Rośliny uprawne odporne na inhibitory syntazy acetylomleczanowej209
XVIII.1.3. Rośliny uprawne odporne na glufosynat amonowy210
XVIII.1.4. Rośliny uprawne odporne na bromoksynil211
XVIII.1.5. Kukurydza odporna na cykloksydym212
XVIII.2. Znaczenie sejfnerów w odporności roślin uprawnych na herbicydy213
XVIII.3. Problemy związane z uprawą roślin genetycznie zmodyfikowanych213
XVIII.3.1. Ryzyko przepływu genów213
XVIII.3.2. Wpływ na rozwój populacji chwastów215
XIX. Metody badań odporności w celu identyfikacji chwastów odpornych na herbicydy 216
XIX.1. Biotest na roślinach219
XIX.2. Test oparty na wzroście liści i korzeni220
XIX.3. Test oparty na wzroście korzeni na agarze221
XIX.4. Test fluorescencji chlorofilu223
XIX.5. Badania molekularne224
XIX.6. Metoda kalorymetryczna226
XX. Badania nad odpornością chwastów na herbicydy w Polsce227
XX.1. Miotła zbożowa228
XX.2. Wyczyniec polny231
XX.3. Owies głuchy235
XX.4. Chaber bławatek239
XX.5. Komosa biała242
XX.6. Maruna bezwonna243
XX.7. Mak polny244
Literatura 246
Załącznik 1. Skróty literowe nazw chwastów 254
Załącznik 2. Klasyfikacja herbicydów w zależności od mechanizmu działania wg HRAC265
Skorowidz 271

III.1.Miotłazbożowa–Aperaspica-venti(L.)P.B.,

rodzinawiechlinowate–Poaceae

Morfologia,cyklżyciowyiprodukcjanasion,zmiennośćgenetyczna

Miotłazbożowajestroślinąjednorocznąozimąlubjarą.Ziarniakikiełkujągłównie

zwierzchniejwarstwygleby,zgłębokości1cm,doskiełkowaniawymagająświatła.

Pierwszyliśćjestbardzowąski,prawienitkowaty,naszczyciezaostrzony,dobrze

widocznynerwśrodkowyidwaboczne,pochwapierwszegoliściaprzeważnieczer-

wononabiegła,naga;języczekbiałylubjasnożółtobiałyzgłębokimiwcięciami–

poszarpany;kolejneliściewłaściwecorazdłuższeiszersze,nawierzchniejstronie

lekkożłobkowane,wpączkuzwinięte.Brakuszek.Formyozimemiotłyzbożowej

rozrastająsiębardzosilnie,wprzypadkuwschodówjesiennychmogąwydaćnawet30

iwięcejwiech,natomiastroślinywschodzącewiosnąkrzewiąsięznaczniesłabiej

itworzą2–5wiech.Trawatajestroślinądniadługiego,dlategodowytwarzania

wiechpotrzebujedłuższegodnia.Jakwiększośćtraw,miotłazbożowajestgatunkiem

wiatropylnym,obcopylnym,chociażtakżemożewystąpićsamozapylanie.Kwiaty

zebranesąwrozpierzchłą,bardzorozgałęzionąwiechędługoścido40cm.Jedno-

kwiatowekłoskisązupełniezielonelubczerwononabiegłe,aniekiedynawetfiole-

towe.Osiągaprzeciętnie40–100cmwysokości,czasami150cm.Owocemjestziar-

niakszczelnieosłoniętyplewkami,2–3mmdługości(bezości)i0,5do1mmszero-

kości.Jednaroślinamożewydaćnawetod1000do10000iwięcejziarniaków,które

osypująsięprzedzbioremzbóżisązłatwościąprzenoszoneprzezwiatrlubzabiegi

uprawowe.Stanspoczynkuziarniakówjestkrótki.Miotłazbożowajestroślinądiplo-

idalną,wewszystkicheuropejskichpopulacjachstwierdzonostałądlagatunkuliczbę

chromosomów(2n=14),niezaobserwowanoformpoliploidalnych.Niektórzyspe-

cjaliściodtrawpodają,żewystępujądwagatunkimiotły:A.spica-ventiiA.interru-

pta.WwydawnictwieFloraEuropaeaopisanowystępowaniedwóchpodgatunków:

A.spica-ventisubsp.spica-ventiiA.spica-ventisubsp.maritimaorazpodanowystę-

powaniewRumuniiA.spica-ventivar.ruderalis.Różnicemiędzytymigatunkami

ipodgatunkamisąwidocznegłówniewkształciewiechy.

Występowanie,konkurencja,znaczeniegospodarcze,odporność

Miotłazbożowajesttrawąwystępującąnatereniecałegokrajunawszystkichtypach

gleb,lubiglebylekkokwaśne,unikajednakglebciężkich,częstomasowozachwasz-

czazbożaozimeirzepakozimy.Wlatachowilgotnejwiośniepojawiasiętakże

wzbożachjarych.GatunektenwystępujewcentralnejiwschodniejEuropie,naBli-

skimWschodzie,wpółnocnejAzjiiSyberii,WielkiejBrytaniiorazjakozawleczony

wAmerycePółnocnejiKanadzie.Chwasttenstanowizagrożeniegłówniewkrajach

EuropyŚrodkowej,tj.wPolsce,Niemczech,Czechach,Danii,Szwecji,naLitwie

iBiałorusi.Wpozostałychkrajachwystępujemasowotylkowniektórychrejonach.

WPolscemiotłazbożowajestzaliczanadoważniejszychchwastówtrawiastych

wuprawiezbóżozimych,aczasamistanowitakżeproblemwuprawachrzepakuozi-

mego.Mimożeodwielulatchwasttenjestzwalczanychemicznie,towostatnich

latachobserwujesięwzrostzachwaszczeniatymgatunkiem.Przymasowymwystępo-

Brak wyników

Odporność chwastów na herbicydy

Treść książki

Znajdź bibliotekę blisko siebie, i uzyskaj dostęp do ebooka w systemie IBUK Libra