Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
18
I.Wprowadzeniewproblematykęotyłości
impedancjabioelektryczna,densytometria(DEXA),którezewzględóweko-
nomicznychrzadkostosowanewbadaniachpowszechnych(J.Komorowski
1996,2003;D.Woźnicka1999;M.Popow2003;I.Niewiadomskaiin.2005;
M.Jarosz,L.Kłosiewicz-Latoszek2006).
Istniejąrównieżinnepośrednielubbezpośrednie,niezbytjednakpowszech-
ne,metodypomiaruzawartościtłuszczuworganizmie.Bezpośredniameto-
dapomiarurzeczywistejmasytłuszczuopierasięnazastosowaniucyklopranu,
któryrozpuszczasięznacznielepiejwtkancetłuszczowejniżwinnychtkan-
kach,ajegoubytekzworkainhalacyjnegojestmiarąwielkościmasytłuszczo-
wej.Dopośrednichnatomiastpomiarówrzeczywistejmasytłuszczuzalicza-
mypomiarogólnejzawartościwodywustroju(podstawąmetodyjestfakt,że
beztłuszczowamasatkankowacharakteryzujesięstałąilościąwody,zaśtłusz-
czeobojętnewodyprawieniezawierają),pomiarmasytłuszczowejzapomocą
oznaczeniacałkowitejilościpotasu(komórkizawierająstałąilośćpotasu,tłusz-
czeobojętneniewiążątegopierwiastka,zatemnapodstawieokreśleniacałko-
witejilościpotasumożnawyliczyćmasętkanekbeztłuszczu)orazoznaczanie
zawartościtłuszczuprzezokreśleniemasywłaściwejciała,tzw.metodaden-
sytometryczna(pacjentaważysięwpowietrzu,anastępnieokreślailośćwody
wypartejprzezniegopozanurzeniu)(J.Komorowski1996).
Istotneznaczeniewdiagnostyceotyłościmapojęcienależnejmasyciała,
oznaczająceoptymalnąmasęciała,którasprzyjanajmniejszejzachorowalności
iumieralnościorazosiągnięciunajdłuższegookresużycia(J.Komorowski1996;
B.Zahorska-Markiewicz2005).Stosunekwłaściwejmasyciaładomasynależ-
nejpozwalanawmiaręobiektywnestwierdzenieotyłości.Należnąmasęcia-
łamożnaobliczyćsamodzielniewedługwzoru:[wzrost(cm)100]10%dla
kobiet,5%dlamężczyzn.Niniejszaformuła,abybyładiagnostyczna,powinna
obokwzrostukażdorazowouwzględniaćmorfogram(sportowcyzdużąmasą
mięśniowąipodwyższonymBMInieotyli),płećiwiek(M.Popow2003).
Najbardziejpowszechnydlaocenycałkowitejzawartościtkankitłuszczo-
wejistopniaotyłościudorosłychwskaźnikmasyciałasprowadzasiędopo-
miarówwzrostuorazmasyciała,anastępniezastosowaniawzorumatematycz-
negowskaźnikawprowadzonegoprzezA.Quteleta,zwanegoBMI.Wskaź-
nikBMIobliczasiędzielącwagęciaławkilogramachprzezwysokośćciała
(wzrost)wmetrachkwadratowych(BMI=kg/m2).Jesttonajprostsza,azara-
zembardzoużytecznawpraktycemiara,przyjętaprzezwielerządowychipo-
zarządowychorganizacjizdrowia.PrzyokreślaniuBMIwagaciałapowinna
byćmierzonawlekkimubraniuibezbutów,zwypróżnionymijelitamiipę-