Wstęp
Wbrewoczekiwaniom,wbrewpotocznym
wyobrażeniom,wbrewregułomprawdopodobieństwa
pisanychświadectwzczasówZagładyocalałodużo.Ci,
którzynadludzkimwysiłkiempodejmowalipróbępisania
okatastrofiepodczastrwaniakatastrofy,najczęściej
adresowaliswojezapiski„doprzyszłegoczytelnika”.
Chcieli,abyświatichusłyszał.Niemożemypozwolić,aby
ichświadectwapozostałynieme–przysypanekurzem
archiwów.
BIBLIOTEKAŚWIADECTWZAGŁADYzrodziłasię
zprzeświadczenia,iżpomimoróżnychinicjatyw
edytorskichwciążzbytmałotekstów,wstosunku
doistniejącychzasobówarchiwalnych,zostało
opublikowanychiudostępnionychczytelnikom.Zbytmało
wobecpotrzebbadawczychiczytelniczych
zainteresowań,atakżewobecobecnychniemal
wkażdymocalałymzapisieapeli,nakładającychnanas
wszystkichmoralnąpowinnośćlektury.
BIBLIOTEKAŚWIADECTWZAGŁADYskupiasię
naprezentacjidzienników,zapisówpamiętnikarskich,
relacjipozostającychwkręguformautobiograficznych
ispisywanych
hicetnunc
,tzn.wgettachbądźwukryciu
pozamurami,alejeszczewczasietrwaniawojny
iokupacji.Tekstypublikowanesąwichkształcie
integralnym,wedługjednolitychzasadedycjikrytycznej.