Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
ROZDZIAŁDRUGI
Nieodchodź,nieumieraj!
Spoglądałanamonitory,starającsięniezwracać
uwaginaNate’a,którystałpodrugiejstroniełóżka
ipodobniejakonarobiłcowjegomocy,
byustabilizowaćpacjenta.JeżeliKyleumrze,będzie
jąobwiniał.Tobypasowałodotakaroganckiegotypa,
bonieprzyszłobymudogłowy,żegłównymi
winowajcamisąmenedżerowieaktora.Ci,którzynie
pozwolilijejoperowaćgoodrazu.
OnaiKylezostalizmuszenidoczekania.
Niedoszłobydotego,gdybypozwolonojejwszczepić
mupotrzebneurządzenie,gdyprzywieziono
godoszpitala.FreyaiJamesRothsbergowiemuszą
miećtegoświadomość.Chętniebyichudusiła.Przez
nichKylemożestracićżycie.
–Postarajsię–szepnęłapodnosem,jednocześnie
wyobrażającsobietortury,jakimbyichpoddała.
Ping!Czujnikmonitorawyczułsłabetętno.
Morderczemyślisięrozpierzchły.
–Dobrarobota,kochani.–Ściągnęłarękawiczki,
przekazującpacjentazespołowipielęgniarskiemu.
–Przygotujciegodooperacji.Powtórzcieteżbadania.
–Inieomieszkajcieowynikachpoinformowaćtakże
mnie–rzuciłNate,nawetniespoglądającnaOlivię,
najlepsząpielęgniarkęwzespoleFlo.
Zponurąminąspoglądałnapacjenta.Możeuda
misięprzemknąćzajegoplecami,pomyślałaFlo.Wtej
chwiliniemiałaochotystawiaćczołatemuarogantowi.
