Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
24|Ryzykomotywacyjnewdziałalnościpodmiotówgospodarczych
b)decyzjeidziałaniaunikatowe,tzn.takie,któresąmożliwedoprzeprowa-
dzeniajedyniewdanychokolicznościachiniemogąbyćwięcejpowtórzone
(np.związanezustaleniemasortymentuprodukcji);
c)decyzjeidziałaniakrytyczne,tzn.takie,którebezwzględunawynikzmie-
niająradykalniesytuacjęjednostkipodejmującejdecyzję,powtórzeniedzia-
łaniakrytycznegoprzezosobęzainteresowanąstajesięniemożliwe.
Weksperymencieniepodzielnymniemożliwejestrozumowanieprobabili-
styczne.Jedynieweksperymenciepodzielnymmożnaprzewidywaćwynikdziałania
(decyzji)zapomocąprawdopodobieństwa29.
Konkludując,wedługS.Schackle’aryzykowystępuje,gdydanedziałaniemoże
byćtraktowanejakopróbaweksperymenciepodzielnym,czyligdyjegowynikmoże
byćokreślonyzapomocąjednegoztrzechrodzajówprawdopodobieństwa,zktórych
każdyopartyjestnaobiektywnejwiedzy.Istotąryzykajestprawdopodobieństwo,
którezkoleizakładawiedzę,atawykluczaniepewność.Ryzykozawierazatem
szansęzabezpieczeniasięwnsensieubezpieczeniowym”.Niepewnośćwystępuje
wówczas,gdyjakieśdziałanielubdecyzjamożebyćuznanezaeksperymentnie-
podzielny,czyligdynieznajdujezastosowaniapodejścieprobabilistyczne,aprze-
widywaniewynikumożebyćconajwyżejaktemkreatywnejwyobraźni.Wtych
warunkachniemożnadokładnieustalićkonsekwencjipodjętejdecyzjiczydziałania.
Najbardziejistotnąwłaściwościąniepewnościjestzatemelementzaskoczenianieod-
łączniezniązwiązany.
Kolejnagrupabadaczyryzyka(nurtdefensywny)postrzegajewyłączniejako
zjawiskonegatywne.Wtabeli1.1przedstawionowybranesposobydefiniowania
ryzykawramachnurtudefensywnego.
Wujęciudefensywnymefektemwystępowaniaryzykawdziałalnościgospo-
darczejjestponoszeniestrat.Doprzedstawicielitegonurtuzaliczyćnależyprzede
wszystkimniemieckichekonomistów-B.Brühwilera,F.Philippa,W.Mellwiga.
Pierwszyznichokreślaryzykojakonniebezpieczeństwonegatywnegoodchylenia
odcelu”30.F.Philippdefiniujeryzykojakonmożliwośćpodjęciabłędnejdecyzji”31,
zaśwedługW.Mellwigaryzykojestnniebezpieczeństwemosiągnięcianiekorzyst-
negowyniku”32.
29
Ibidem,s.38-40.
30
B.Brühwiler,RiskManagement–eineAufgabederUnternehmensführung,PaulHaubtVerlag,
Stuttgart1980,s.40.
31F.Philipp,RisikoundRisikopolitik,C.E.PorschelVerlag,Stuttgart1967,s.13.
32W.Mellwig,AnpassungsfähigkeitundUngewissheitstheorie,PaulSiebeckVerlag,Tübingen
1972,s.50.
