Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
nieprawidłową(dawniejzwanąpsychopatią).Treśćtatuażułączywówczas
jawnelubukrytesymboleseksualnezcechamiagresji.
Forma,miejsceitreśćtatuażusąwięcwyrazemświadomychipod-
świadomychpotrzebdanejosoby,umożliwiająrozpoznanieniektórychcech
jejosobowości.Koniecznajestjednakpewnaostrożność,ponieważtatuaż
możebyćsprawączystegoprzypadku,np.wykonaniegonaosobiepijanej,
śpiącej.Niekiedytreśćtatuażumożewiązaćsięzosobąwykonawcy,którypo
prostunieumiewykonaćinnychmotywówpróczkilkusprawnieopanowa-
nych.Zdarzasięrównieżzrobienietatuażudlaczystejzabawy,zgłupiego
naśladownictwaiwówczastakilubinnymotywtatuażujestobojętny.
Nastawieniepsychiczneniektórychosóbmogłosięzmienićinp.popewnym
okresietreśćtatuażujestodbieranajakoobcawłasnemuJa;poprostuod
czasujegowykonaniazmieniłasięosobowośćwłaścicielategobarwnego
rysunku.Próbujesięusuwaćtatuaż,cojednakniejestsprawąobojętnądla
zdrowia.
Istniejejeszczeinnyproblem.Tatuażnaczłonkumożebyć,iczęstozresztą
jest,źródłemzaburzeńseksualnych,osłabiabowiemczucie,pogarszaodbiór
bodźcówzmysłowych.Sprzyjawięcpojawianiusięzaburzeńerekcji(częściej)
lubwytrysku.Uniektórychmężczyzntatuażokolicintymnychprowadzido
osobistychproblemów,ponieważwstydząsiętegowobecswejpartnerki,kryją
sięztym,aimionaekspartnerkiczypartnerekmogąprowokowaćkonflikty
wzwiązku.Wieluwytatuowanychmężczyznmaproblemyuczuciowetylko
dlatego,żedlaichpartnerekfakttatuażujestutożsamianyzprzynależnościądo
świataprzestępczego,(jesttakistereotypspołeczny,niepozbawionyzresztą
podstaw).Nicwówczasniepomogązapewnienia,iżtatuażmainnepo-
chodzenieizwiązekrozpadasięjużnapoczątkujegopowstania.Tatuażma
zatemróżnepowiązaniazseksem.
ZABURZENIAODŻYWIANIASIĘ
Wostatnichlatachzwiększasięliczbapublikacjipoświeconychrelacjom
międzyzaburzeniomodżywianiasięaseksualnością.Najwięcejznichdotyczy
jadłowstrętupsychicznegoiotyłości.
Jadłowstrętpsychiczny
Anorexianervosa(łac.),inaczejjadłowstrętpsychiczny.Problemdotyczy
3%ogółupopulacji,alenp.wUSAjuż3%dziewczątszkółśrednich
iwyższychwwieku13–20lat.Umężczyznwystępujerzadziejidotyczy
4–10%ogółupacjentów.Jakkolwiektachorobazostałaopisanajużw1694
rokuprzezMortona,nadaljednakniezostałapoznanadokońca.Objawysą
dośćtypoweizaczynająsięwkońcowejfaziedojrzewania;narastaniechęćdo
33