Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Teoriaskłonnościludzkichwujęciufilozoficznym...
21
1.1.Wybranefilozoficzneteorieskłonności
Wniniejszejpracyanalizowanesąskłonnościcharakteryzująceobiekty,
wtymgłównieskłonnościpsychologiczne,wyrażającesubiektywneaspekty
zachowańludzkich.Wfilozofiinauki,opróczteoriidotyczącychskłonności
obiektów,jestgrupateorii,wktórychskłonnościsąwypadkowąwarunków
generującychdanegorodzajuzdarzenia.Wtymujęciuskłonnościopisująnie
obiekty,leczsytuacje.Podejścietojestdopewnegostopniazgodneztym,
copisałnatematskłonnościJ.M.Keynesorazwźniejszymokresiewielu
innychekonomistów3.Wkontekścieteoriiskłonnościludzkichprezentowanej
wpracyscharakteryzowanopoglądygłównychprzedstawicielidwóchrodzajów
teoriiskłonności.Oskłonnościachwynikającychzsytuacjipisałprzedewszyst-
kimK.R.Popper,aoskłonnościachobiektówC.Peirce.
Wliteraturze,główniepoświęconejfilozofiinauki,jestwieleodmianteorii
skłonnościodwołującychsiędoskłonnościowejinterpretacjiprawdo-
podobieństwazaproponowanejprzezK.Popperawlatachpięćdziesiątychubie-
głegowieku[Popper,1957;1959a].WswoimsłynnymdzieleLogikaodkrycia
naukowegoK.Popperprzedstawiłczęstościowąteorięprawdopodobieństwa,
wktórejodwoływałsiędoobiektywnejinterpretacjiprawdopodobieństwa
[Popper,1959;2002].Zupływemczasurozpocząłposzukiwanianowej,obiek-
tywnejteoriiprawdopodobieństwa,efektemktórychjestskłonnościowainter-
pretacjaprawdopodobieństwa.
ZdaniemK.Poppera,wadączęstościowejteoriiprawdopodobieństwajest
niemożnośćposługiwaniasięobiektywnymiprawdopodobieństwamidlapoje-
dynczychprzypadków,aprawdopodobieństwatebyły,wedługniego,potrzebne
doopisuzjawiskzzakresumechanikikwantowej[Gillies,2000,s.807].Celem
stworzeniaskłonnościowejteoriiprawdopodobieństwabyłowyjaśnieniefi-
zycznych,obiektywnychprawdopodobieństwdlapojedynczychprzypadków.
Teoriataprzyczyniłasiędozarzuceniaczęstościowejinterpretacjiprawdo-
podobieństwaipojawieniasięwieluodmianskłonnościowejteoriiprawdopo-
dobieństwa.
3PoglądyJ.M.Keynesanatematskłonnościopisanowrozdziale2.2.Sąonezbieżnezpo-
glądamiwieluinnychekonomistów,którzywźniejszymokresiezajmowalisięproblematyką
skłonności.Jeżelichodzioskłonnośćdokonsumpcji,należyszczególniewyróżnićpracę[Fried-
man,1957].