Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
STACJASOBIBÓR
EsteraRaab:
DotarliśmydoSobiborupocałymdniubezpicia
ijedzenia.Esesmaniwyszlizpsamiizaczęliwrzeszczeć.
[...]Niemogłamniczrozumieć,mimożemówiłam
poniemiecku,uczyłamsięwszkole.Narampiekolejowej,
gdziestałam,czuliśmyjużsmródpalonychciał,
widzieliśmyogień–aleniewierzyliśmy.Niemogłamwto
uwierzyć.
[19]
FilipBiałowicz:
Ludzie,którzyopuściliokoliceSobiboruiBełżca,mówili
namoistniejącychtamfabrykachśmierci.Wcześniejnie
dokońcachciałemwtowierzyć,alekiedytam
przyjechaliśmy,niemiałemjużżadnychwątpliwości.
Napisnastacjikolejowej:„Sobibór–ObózPrzejściowy
–SS-Sonderkommando”orazdrutykolczasteoddzielające
obózodgęstegolasusosnowegooznajmiały,żetojest
tenobóz,zktóregożadenŻyd,którydoniegotrafił,nie
wyszedłżywy.Wszystkosięzgadzało.JeśliNiemcychcieli
naspotajemniewymordować,tonatymcałkowitym
pustkowiuznaleźliznakomitemiejscezbrodni.
Pomyślałem:„Powszystkim,przezcoprzeszedłem,
tojużbędziekoniec.Konieczgłodem.Koniec
zestrachem.Konieczoglądaniemśmiercimojejrodziny
iprzyjaciół.Wreszcieznajdęjakieśukojenie”.Lecz
jednocześniechwytałemsięnadziei:„Jestemjeszcze
młody.Chcężyć.Całymsercempragnężyć”.
[2]
MoszeBahir:
Małastacjaznajdowałasięwśrodkuponuregolasu,
położonegookoło40kilometrównapółnocodChełma
wkierunkurzekiBug.Wpobliżuniebyłożadnychosad.
Zabarakiemrozciągałysięogrodzeniazdrutu
kolczastego,ukrytewplątaniniedrzew.Dalejleżały
