Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
zapraszaniedowzajemnegoodsłonięciasięwpostawieiocenieokreślonych
kwestii(Norrick2010).
Wykorzystywanienarracjiwcodziennychrozmowachdostrzeglibadaczezaj-
mującysiękomunikacjąinadalimumianokonwersacyjnego(potocznego)
opowiadaniahistorii(conversationalstorytelling)(Norric2010).Podkreślasię
wnimnaturalnośćrozmowyoraznaturalnośćumieszczaniawniejhistorii.
Uznająctenkonceptzajedenzważnychelementówstorytalkingu,autorytar-
niepozwalamsobierozszerzyćtędefinicjerównieżnainnenarracje,takiejak
anegdotyczyciekawostkizwieludziedzin.Towięcnietylko:„posłuchaj,comi
sięprzydarzyło…”
,lecztakże:„posłuchaj,nacotrafiłemw…(książce,interne-
cie,TV),„czegosiędowiedziałemo…”
,„posłuchaj,coodkryłem…”
.Wtrakcie
rozmowyopowiadający„przejmujescenę”
,aodbiorcasłucha.Pozakończeniu
odbiorcaodnosisiędotego,cousłyszał,wyrażającuwagi,opinieczyocenylub
teraztoonmożezostaćopowiadającym.Natoreagujedrugastronaitaktoczy
siędialoglubdyskusjanaporuszanetematy.Takmożewyglądaćrozmowa
przełożonegozpracownikiem,menedżerazzespołem,trenerazuczestnikami
szkolenia,psychologazklientem.Donarracjidokładamyoczywiścienaszwkład
merytoryczny,którykroczyoboknarracji,czekającnaodpowiednimoment.
Schematnarracjipotocznej
NastosowanienarracjiwrozmowiezwróciliuwagęWilliamLaboviJoshua
Waletzky(1967),dającpodwalinypodkoncepcjęnarracjipotocznej,którajest
drugimfundamentemstorytalkingu.Badaczetejkoncepcjizainteresowalisię
opowiadaniamipotocznymi,awięctym,wjakisposóbprzekazujemysobie
wzajemniehistorieczywydarzeniapodczasrozmowy–nakawie,naprzystanku,
aleinaspotkaniuzszefem.Inspiracjądobadańnadopowiadaniamipotoczny-
mistałasiępublikacjawspomnianychamerykańskichsocjolingwistów(Labov,
Waletzky1967),którzywyodrębniliuniwersalnejednostkibudującepotoczne
opowiadania,orazpóźniejszepracesamegoLabova(1972,1985,1997,2001,
2004,2006).Podstawowejednostkiopowiadaniabadaczewyizolowaliznatu-
ralnychnarracji,czyliustnychopowiadańzwykłych,niewykształconychludzi
oichdoświadczeniachżyciowych.Narracjędefiniowalijakometodę„rekapitu-
lacjiprzeszłychdoświadczeńprzezdopasowaniewerbalnegonastępstwazdań
donastępstwazdarzeń,którezaszływrzeczywistości”(Wyrwas2014,s.21).
Wedługpierwszejpracytychbadaczycałościowastrukturaopowiadaniaskłada
sięzorientacji(orientation),komplikacji(complicatingaction),oceny(evaluation),
rozwiązania(resolution)izakończenia–kody(coda).Orientacjaodpowiadana
27
