Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
królewskiego,zastanawiającsię,comogłabyzrobić,aby
udobruchaćkrólainakłonićgodouwolnieniawieśniaka,
któryprzecieżniemiałzłychintencji.
Kiedykoniegalopowałyprzezirlandzkietorfowiska,św.
Brygidaspostrzegłacoświelkiegoibiałegobiegnącego
wjejkierunku.Najpierwpomyślała,żetopies.Alenie
–żadenpiesniemożebyćażtakiduży.Wkrótce
zorientowałasię,żetowilkowielkichślepiach,
zczerwonym,wywieszonymjęzorem.Wilkwyminął
przerażonekonie,jednymsusemwskoczyłdopowozu,
wktórymsiedziałaBrygida,iprzykucnąłujejstópjak
pies.Niebyłoswojonymwilkiem,aledzikimzwierzęciem,
którenigdywcześniejniepoczułodotykurękiczłowieka.
Mimotopozwolił,byBrygidapoklepywałago,głaskała
iszeptałamudouchamiłerzeczy.Przezcałądrogęwilk
zachowywałsięniezwyklespokojnie,akiedypowóz
zatrzymałsięprzedbramąpałacu,Brygidawyciągnęła
rękęizawołałaswojegowilczegotowarzysza.Wspaniały,
białyzwierzpotulniewszedłzaniąprzezbramęipodążał
zaniąposchodachdogóry,anastępniedługim
korytarzem,dopókiniestanęliprzedwysłanym
czerwonymaksamitemtronem,naktórymsiedziałkról
zsurowąiponurąminą.
