Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
skłonnościdoagresji,otwieramłodegoczłowiekanaświat
iludzi,dziękiczemuwyzbywasięonnieśmiałości,uczy
współpracyzinnymi.Przekładasiętonacodzienne
funkcjonowanie,kształtujewnimpoczucieobowiązku
isolidarnościzgrupą,cojestniesłychanieważne
umłodzieżyniedostosowanejspołecznie,wymusza
namłodymczłowiekusystematycznośćicierpliwość,
czegonierzadkoniesąwstaniewyegzekwowaćodniego
nauczyciele.
Oczywiściezasprawąwarsztatówteatralnychnie
jesteśmywstaniejakzapomocączarodziejskiejróżdżki
zdnianadzieńzzakompleksionegoJasiauczynić
pewnegosiebieJanka,azeskłonnejdoczarnowidztwaAsi
–świadomejswojejsiłysprawczejAśki.Wychowaniejest
wszakprocesemciągłyminiekiedy,abymócwykonać
krokwprzód,wpierwnależysięcofnąć.Porywającsię
nawystawieniesztukiteatralnej,wychowawcamusimieć
tegopełnąświadomość.Nadrodzedopremierynapotka
rozmaitetrudności:odmotywacyjnych,dykcyjnych,
emocjonalnych,poprzezte,uktórychpodłożależy
destrukcyjnywpływpatologicznejrodziny,ażpokonflikty
międzyrówieśnicze.Niejedenrazsięzawiedzie,czasem
zostaniewystawionydowiatru,aleteżnierzadko
dadrugąszansę,botakajestjegorola–wyciągać
konsekwencje,aleprzedewszystkimnieustanniewierzyć,
motywowaćistymulować.
Owszemteatrmłodzieżowytodlawychowawcy
syzyfowapraca,którawymagaodniegonietylko
otwartości,lecztakżepostawyzgodnejzdewizą„jeden
zawszystkich,wszyscyzajednego”,cooznaczaaktywne
