Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
TEMAT
numeru
JESTJAKSKORUPKA
MartaBaran,pedagog
Czywartopisaćonieśmiałości?
Ileosóbutożsamisięzopisy-
wanymzjawiskiem,ilepowie
-„Toomoimdziecku!”.
Wdzisiejszym,trochę
zwariowanymświecie,
czołowemiejscawpo-
radnikachdlarodziców
iwychowawcówzajmuje
problemagresji,nadpo-
budliwości,przemocy,
różnorakichdefcytów
rozwojowych.Niewspo-
mnęjużodopalaczach,
cyberprzestrzeni…iinnych
elementachrzeczywistości
spędzającychnam,strażnikom
dobregowychowania,senzoczu.
Cóżwięcztąnieśmiałością?Może
wtensposóbnaturadajenammożliwość
doświadczeniaróżnorodnościwosobachnaszych
dzieciiniewartozagłębiaćsięwtemat.
Przypomniałamisięjednaksytuacjasprzedwielulat,kiedy
grupamoichprzedszkolakówwystępowałanafestiwalukolęd-
niczym.Pięcioletnichłopiec,ubranywkrólewskistrój,wszedł
podstół,uczepiłsięrękamiinogamistołowejnogiikrzyczał„Zo-
stawciemniewspokoju,zanicstądniewyjdę!”.Niepomagały
prośby,nalegania,nakazyzdenerwowanychrodziców.Zkażdą
chwiląnerwowość,wręczpanika,dzieckabyłycorazwiększe.
Ostatecznie,jasełkaodbyłysiębezkróla.Rozmawiającpokilku
latachzmamąchłopca,dowiedziałamsię,żetoprzykredo-
świadczenie,spowodowanetremąinieśmiałością,sprawiło,że
niechciałonpotemwszkolebraćudziałuwżadnychwystępach,
przezbardzodługiczas.
Popatrzmyzatemnadzieci
ciche,spokojne,grzecz-
ne,posłuszne-chociaż
tonieoneabsorbują
większośćnaszejuwagi.
Alemożewłaśnieone
potrzebująwięcej
naszejpomocy,czasu,
pomysłówisposobówna
życie?Wjednejzmoich
ulubionychpiosenek
artystkaśpiewa:„…więc
wolisznieśmiaćsię,niż
chwilęśmiesznymbyć!”.
Tenfragmentuświadomiłmi,
skądwniektórychdorosłychtaka
determinacja(znacienapewno
takich).Onibylinieśmiałymidziećmi
iniktniepomógłimtejnieśmiałości
naczaspokonać.
Nieśmiałośćjakskorupka-imstarsza,tymtwardszaitrudniej-
szadorozbicia.Alerozbijającją(posłużęsiędalejmetaforąsko-
rupki),uważajcienadelikatnąistotęznajdującąsięwjejwnętrzu.
Dziecinieśmiałesązawszebardzowrażliwe.Konfrontacjazrze-
czywistościąniemożebyćzbytnagła,szybka,przypadkowa,
bowyrządziwięcejnieodwracalnychszkódniżkorzyści.Część
dzieci(naukowcytwierdzą,że20%)rodzisięnieśmiałymi.Jeśli
tokwestiagenów,temperamentu-totrudnoznimwalczyć,
zmieniać.Jednakwdużejmierzetonaszezachowaniamają
wpływnarozwójosobowościicharakterdziecka.Nibywszyscy
wiemy,żekażdedzieckojestinne,rozwijasięwswoimtempie,
alejaktrudnopotwierdzićtoswoimzachowaniem.
zawszedzieckonieśmiałe.
podejmowaćdecyzje,np.cokupićbabci
sytuacje,wktórychmożesztorobić.
▪Niekrytykuj,nieokazujniezadowolenia.Dzieckomaprawo
popełniaćbłędy.
▪Niewyśmiewajswegomalucha,nieponiżaj,szczególniew
obecnościinnychosób.
▪Nieporównujswojegodzieckazinnymi.Niechwie,żejestjedyne
wswoimrodzaju,niepowtarzalne.
▪Niemówonim„nieśmiałek”,ztakąetykietkątrudnosięrozstać.
▪Znajdźieksponujmocnestronydziecka(nawetjeślibędzieto
„tylko”zręcznepodskakiwanienajednejnodze).
▪Niewzmacniajrywalizacjimiędzyrodzeństwem.Ktośprzecież
naimieniny.
▪Włączajmaluchadocodziennychpracdomowych.Będzie
dumny,żepotrafpomóc.
▪Słuchajipozwólmumówić,kiedytegopotrzebuje-niechnie
walczyoTwojąuwagęztelewizoremczytelefonem.
▪Współpracujzwychowawczyniamiwprzedszkolu,szkole.
10TwójJunior4/2015
