Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
prewencyjnymzestronyrozwiązańzapewnianiabezpieczeństwa,anaprawczo-zastępczychzestrony
zapewnianiaciągłościdziałania.Jakowkładautoradonauki(zpodkreśleniemznaczącejroliMacieja
Byczkowskiego,wieloletniegopartnerawbadaniachtejkwestii)scharakteryzowanouniwersalnezasady
bezpieczeństwaorazspecyficznezasadyzwiązanezpodejściemorganizacyjnymzperspektywy
ochronyposzczególnychrodzajówzasobóworganizacji.
Wrozdzialeszóstymsformułowanokonkluzjęzwieloletnichbadańautoranadzapewnianiem
ciągłościdziałaniajakozespołempoczynań,którychcelemjesttakieoddziaływanienazidentyfikowane
czynnikiryzykaoraztakiereagowanienakażde,takżeniezidentyfikowaneprzejawyryzyka,abyjego
wpływnadziałalnośćorganizacjizostałograniczony.Zuwaginapionierskiokres(lata90.XXw.)
krystalizowaniasiępoglądównatozagadnienieiformułowaniapierwszychpropozycjidobrychpraktyk,
badaniaautoranakierowanebyływpierwszejczęścinazdefiniowaniemetodykiprojektowania
rozwiązańzapewnianiaciągłościdziałania.Wdrugiejzaśczęścipolegałynasprawdzeniu,czyzałożenia
metodyczneznajdująodzwierciedleniewprzygotowaniachfirm,które–przymuszoneregulacjami
prawnymi–właśniepodejmowałyprocessystematycznegowprowadzaniaiutrzymywaniarozwiązań
ciągłościdziałania,wtymaplikowałygoformalniewswejstrukturzeipraktyceorganizacyjnej.
Uwzględnianoprzytymformułowanewłaśnieistopniowopublikowanewzorcedobrychpraktyk
dotyczącychtejproblematyki.Napodstawiebadańdopracowanoostatecznymodelmetodyczny
nazwanyTSM/BCP(TotalSecurityManagement–BusinessContinuityPlanning)idokonanoocenyjego
aplikacyjności.Nakoniecrozdziałuzaprezentowanozasadyweryfikowaniastopniadojrzałości
zarządzaniazapewnianiemciągłościdziałania.
Wpodsumowaniudokonanoprzegląduwkładunaukowegoautoraorazsformułowanownioski
zbadań,atakżewskazanodalszezagadnieniabadawcze,jakiewynikajązpracy.Autorjestbowiem
świadomy,żeprzedstawionewrozprawieujęciegłównegoproblemupracywyznaczatakżenowe
pytaniabadawcze.Przedstawionezasadyzapewnianiaciągłościdziałaniazmierzajądousprawnienia
działańukierunkowanychnastabilizacjęfunkcjonowaniaorganizacjiwwarunkachniepewności
izwiązanegoztymryzyka.Takiezmianyorganizacyjneczęstosązwiązanezdziałaniami
destrukcyjnymi,tj.najpierwmamiejsceosłabienieistniejącegostanu,potemjegozmiana,anastępnie
zastąpieniegonowymrozwiązaniem,którezkoleiwinnozostaćutrwalone.Podejściezaprezentowane
wpracyzakłada,cojestpewnymuproszczeniemwstosunkudorzeczywistości,istnieniepewnych
niezmiennikóworganizacji,typu:celebiznesowe,otoczenie,procesy,zasoby,strukturaitp.Pojawiające
sięzakłóceniapowodująuruchomieniemechanizmówstabilizującychorganizację,przywracając
jądostanuzbliżonegodopoczątkowego.Zatemzasadyzapewnianiaciągłościdziałaniawpisująsię
wkoncepcjezarządzaniazmianami,zarządzaniainnowacjami,zarządzaniawiedzą,koncepcje
organizacjizwinnych,uczącychsięitp.Natymtlemożnapostawićpytania–Czynaruszenieciągłości
działaniazawszestanowizagrożeniedlaorganizacji?Jaktraktowaćwprowadzaniezmian
organizacyjnychnaruszającychprzecieżtakżeciągłośćdziałaniaorganizacji?Czyijakwynikiuzyskane
wpracymożnawykorzystaćwzarządzaniuzmianami(dlazapewnieniaciągłościdziałaniaorganizacji,
wktórejwprowadzanesązmiany)?Teipodobnepytaniapracapozostawiajakoprzedmiotkolejnych
badań.Trzebabowiemnowąproblematykęwpierwuporządkowaćwjejpodstawowymkształcie.
1.Wprowadzeniedoproblematyki
Wsferzezarządzaniagospodarkąorazwewspierającejtępraktykęteorii,obserwujesięradykalny
wzrostzainteresowaniaryzykiem.Stajesięonoznaczącymproblememzarządzania.Fakttenniejest
spowodowanywyłączniekumulacjądotychczasowejwiedzyipraktykiorazichrozwojem.Wynika
onbardziejztego,żezdecydowanetrendyliberalizacjiiglobalizacjiwgospodarceświatowej
doprowadziłydoniespotykanegodotądzintensyfikowaniakonkurencjirynkowej[Nowak,Steagall,
Baliamoune,2004].Automatyczniezwiększatoryzykoniepowodzeniaposzczególnychprojektów
gospodarczychicałejdziałalnościgospodarczej,prowadzonejprzezdanąorganizację1.Wszystko
wskazujenato,żedotychczasowestrategiedziałańorganizacjiniesąwystarczające,abytoryzyko
zminimalizować,askutkiubocznetychstrategiimogąspowodować,żeorganizacjestanąsięofiarami
nieuwzględnionegoryzyka,sprzecznychoczekiwańinteresariuszyorazzorganizowanejwładzy,zarówno
konsumentów,jakigrupmonopolistycznychproducentów[Damodaran,2009;Obłój,2010;Orzeł,
2012].
Wtymkontekścietrwająpraceposzukiwaniawspółczesnegomodeluorganizacji.Usiłując
gozdefiniować,wprowadzonopojęcieikoncepcję„przedsiębiorstwaprzyszłości”[Grudzewski,Merski,
2004].Koncepcjatajestpróbąodpowiedzinawyzwaniapostępucywilizacyjnegoorazrozwoju
gospodarczegoimyślitechnicznej.Wyrazemtegosą:
popierwsze–rewolucjainformacyjnapowodująca,żenaczelnąumiejętnościąkażdej
organizacjistajesięzarządzaniewiedzą,
podrugie–presjaotoczenianaorganizacjęwynikającazezmiennegozapotrzebowaniarynku,
oczekiwaniawysokichstandardówjakościwyrobówiusług,szybkiegorozwojutechnologii
itechniki,ewolucjiwymagańprawnych.
Sątorównieżpraktyczneibezpośrednieprzejawyglobalizacji[Grudzewski,Hejduk,Sankowska,
