"Metody diagnostyczne wykorzystywane w programowaniu fizjoterapii"
Identyfikator Librowy: 260431
Spis treści
PRZEDMOWA 6
ROZDZIAŁ 1. Elektromiografia i mechanomiografia jako metody oceny właściwości fizjologicznych mięśni w programowaniu fizjoterapii (Katarzyna Kisiel-Sajewicz) 8
1. Badania neurofizjologicznych podstaw ruchu w programowaniu fizjoterapii 8
2. Badania elektromiograficzne 9
2.1. Konwencjonalna elektromiografia igłowa 10
2.1.1. Sygnał EMG rejestrowany w spoczynku 10
2.1.2. Potencjał czynnościowy jednostki ruchowej jako podstawowy przedmiot oceny EMG 13
2.2. Elektromiografia powierzchniowa 15
2.2.1. Elektromiografia powierzchniowa w ocenie strategii aktywacji jednostek motorycznych 18
2.3. Elektromiografia powierzchniowa wysokiej rozdzielczości (HdEMG) 21
2.4. Elektroneurografia 22
3. Mechanomiografia 23
3.1. Mechanomiografia jako metoda do oceny strategii aktywacji jednostek motorycznych 25
3.2. Zastosowanie kliniczne mechanomiografii 26
Bibliografia 28
ROZDZIAŁ 2. Badania termowizyjne w programowaniu fizjoterapii (Agnieszka Dębiec-Bąk) 32
1. Wprowadzenie 32
2. Kamery termowizyjne i metodologia badań termowizyjnych w biomedycynie 32
3. Mechanizmy regulacji temperatury ciała człowieka 35
4. Metoda termowizyjna w programowaniu aktywności fizycznej w procesie fizjoterapii u osób z zespołem Downa 37
5. Metoda termowizyjna w programowaniu i monitorowaniu zabiegów krioterapeutycznych 41
6. Zastosowanie metody termowizyjnej w programowaniu fizjoterapii obrzęku chłonnego 43
Bibliografia 44
ROZDZIAŁ 3. Wydolność tlenowa, jej ocena i zastosowanie w programowaniu fizjoterapii (Anna Jaskólska) 48
1. Wprowadzenie 48
2. Wydolność fizyczna 48
3. Odtwarzanie adenozynotrifosforanu jako sposób pozyskiwania energii 49
4. Znaczenie wydolności tlenowej w wykonywaniu wysiłków długotrwałych 51
5. Maksymalny pobór tlenu jako najlepsze kryterium w ocenie wydolności fizycznej 51
6. Testy pośrednie do określania maksymalnego poboru tlenu z wykorzystaniem wysiłku submaksymalnego 55
7. Próg przemian beztlenowych w przewidywaniu wyniku sportowego w wysiłkach długotrwałych 56
8. Moc krytyczna jako wskaźnik zdolności do wykonywania długotrwałego wysiłku 57
10. Określanie wydolności tlenowej w programowaniu fizjoterapii 58
9. Testy stosowane w warunkach terenowych do oceny wydolności tlenowej 58
11. Podsumowanie 59
Bibliografia 68
ROZDZIAŁ 4. Programowanie fizjoterapii na podstawie mocy beztlenowej i wydolności beztlenowej u osób z niepełnosprawnością ruchową (Artur Jaskólski) 74
1. Wprowadzenie 74
2. Wysiłki beztlenowe – krótkie i bardzo intensywne 76
3. Wysiłki trwające do 10 sekund 77
4. Wysiłki trwających dłużej niż 10 sekund 77
5. Testy wysiłkowe wykorzystywane do oceny mocy i wydolności beztlenowej 78
6. Test Wingate – najczęściej stosowany test do określania mocy i wydolności beztlenowej 80
7. Powtarzalność testu Wingate 81
8. Zróżnicowany dobór obciążenia dla kończyn dolnych i górnych w teście Wingate 82
9. Wyniki testu Wingate wykonywanego kończynami dolnymi 85
10. Wyniki testu Wingate wykonywanego kończynami górnymi 87
11. Test Wingate w określaniu zmian mocy i wydolności beztlenowej jako efektu treningu 90
12. Modyfikacje testu Wingate 91
13. Test Wingate wykonywany przez dzieci 92
14. Wyniki testu Wingate a ocena funkcjonalna 93
15. Testy terenowe do określania wydolności beztlenowej 94
16. Wpływ wydolności tlenowej na wyniki w testach mocy i wydolności beztlenowej 95
17. Test zależności siła–prędkość 97
18. Znaczenie siły podczas wykonywania czynności dnia codziennego 98
19. Pomiar wydolności tlenowej i beztlenowej w niektórych dyscyplinach sportowych 99
20. Podsumowanie 99
Bibliografia 100
Wykaz skrótów i symboli 108
Summary 110