Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
2.Krótkooalgorytmachgenetycznych
Historia
KarolDarwin(1809-1882),autorteoriiewolucji,GrzegorzMendel(1822-1884),
autorteoriipodstawowychzasaddziedziczenia,HugodeVaris(1848-1935),autorteorii
mutacjigenów,WalterSutton(1877-1916)iTeodorBoveri(1862-1915),autorzyteorii
chromosomu-touczeni,którzypołożylipodwalinypodwspółczesnystanwiedzy,który
stałsięinspiracjądlatwórcówteoriialgorytmówgenetycznych(AG)(ang.Genetic
Algorithms(GA)).Pierwszeprace,któremożnauznaćzazwiązaneztąteorią,toprace
Barricelliego[1][2][3],Boxa[4],Frasera[5][6],Friedberga[7],Friedmana[8],Bledsoe’a
[9],Bremermanna[10],jednakzatwórcęteoriialgorytmówgenetycznychpowszechnie
uznajesięJohnaHollanda.JohnHollandwlatachsześćdziesiątychubiegłegostulecia
sformułował[11],anastępnierozwijał,wrazzeswymzespołemprzezkolejnedwiedekady
[12][13],obecnieznanąpostaćAG.
Gwałtownywzrostzainteresowania,acozatymidzieirozwójbadańnadAG,
datujesięnaprzełomlatsiedemdziesiątychiosiemdziesiątych.Publikowanesąprace
obecnieuznanezaklasyczne-DeJonga[14],Goldberga[16],Davisa[17].Organizowane
sąpierwszekonferencjenaukowe,tworzonesąstowarzyszeniaipublikowanepierwsze
periodykiotematyceściślezwiązanejzAG.WPolscezaośrodkinaukoweinicjująceprace
poświęconemetodomSztucznejInteligencji,awtymAG,uznajesięPolitechnikęŚląską,
PolitechnikęWarszawskąiAkademięGórniczo-HutnicząwKrakowie.
RównolegledorozwojuAGrozwijanesąmetodypokrewne,równieżwywodzące
sięznurtuewolucyjnego.Dometodtychzaliczasię:
•
Programowanieewolucyjne(PE)(ang.EvolutionaryProgramming(EP))-metoda
zaproponowanaprzezLawrenceaFogela[18][19];
•
Strategieewolucyjne(SE)(ang.EvolutionStrategies(ES))-metodazaproponowana
przezIngoRechenberga[20][21]iHansa-PaulaSchwefela[22][23];
•
Programowaniegenetyczne
1
(PG)(ang.GeneticProgramming(GP)-metoda
zaproponowanaprzezJohnaKozę[24][25],przyczym(jakzaznaczasamKoza)jego
pracewywodziłysięodpracSmitha[26]iCramera[27].
Współcześniewszystkiemetodywywodzącesięznurtuewolucyjnego,tojestAG,
PE,SEiPGczęstookreślasięwspólnymmianemmetodobliczeńewolucyjnych(OE)(ang.
EvolutionaryComputation(EC)).Nieoznaczatowcale,żemetodytezlałysięwjedno,
bowiemwywodzącsięztegosamegoźródła,metodyteczęstoprzenikająsięiinspirują
nawzajem,lecznadalrozwijanesąnajczęściejindywidualnie.
Wkolejnychpodrozdziałachbieżącegorozdziałuzaprezentowanazostaniekano-
nicznapostaćAG.Formatejprezentacjibędziezgodnazprzyjętąprzezemniewtejksiążce
zwartąformąopisu:algorytmwpostacipseudokodupluskomentarze.Sądzę,żetakie
podejściezjednejstronynieutrudniazrozumieniaprezentowanychmetodipojęć,
azdrugiejstronypozwalajednocześnienanaturalneprzejściezfazynaukidofazy
1NiekiedytraktujesięPGjakoAGprzetwarzającespecyficznąpostaćwektorarozwiązania,
jakązazwyczajjestwyrażeniejęzykaLISP,jednakwiększośćpublikacjipostrzegaPGjako
odrębnąodAGmetodę.
