Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Rozdział1
Historiaiewolucjajęzyków
programowania/programukomputerowego
Pocoludziepisząprogramy?Dlaczegopodługregułodpowiedniegojęzykagene-
rowanetegotypujednostki?Kreacjawcyfrowymuniwersumkomputerajest
czymśtakoczywistym,że-wydawaćbysięmogło-mójdylematjestzupełnie
bezpodstawny.Zdrugiejstronypytanieoprzyczynowośćprogramukompute-
rowegojestjednocześniepytaniemoistotękomputera,którybezodpowiednie-
gonzaplecza”programistycznegobyłbyjedyniebezużytecznymzestawempłyt
iukładówzamkniętychwoprawiezmetalu.Wyrażonaprzezemniewątpliwość
maswojedrugiedno-tegotypuproduktmusizaistniećprzedewszystkimdla
użytkownika,byćodpowiedziąnajegoaktualnąpotrzebę.Ówstworzonyprzez
programistęalgorytm,wyrażonywodpowiednimdladanejformułyjęzyku,sta-
nowipierwszykrokku(najlepiejbłyskawicznej)realizacjizaistniałegoproblemu.
nPoco?”-wkażdymmomenciejestekstensjąkulturyikomputera.Dlaapli-
kacji-tworunprzyspieszonego”,dynamicznego,zmakdonaldyzowanego-owa
nidea”możebyćprzełomowapodczaskonfrontacjizinnymiprogramami.nBądź
innowacyjnylubzgiń!”-wtymsektorzeITniejestjużformułąwystarczającą.
Programmusibyćskrojonynamiaręoczekiwańkonsumenta,odpowiednioza-
pakowanyisprzedany-przestajebyćczymśtransparentnym,komplementarną
częściąmaszyny,którazapełniajedynieelektronicznąpustkę.Postawioneprzeze
mnienapoczątkutegorozdziałupytaniesytuujecałydyskurswpoetycenad-
miaru-trywialnenpoco?”próbujedokonaćselekcji,przyciąćto,coniemożliwe
doosiągnięcia:kontrolęipercepcjęwszystkichinformacji1.
1T.H.ErikseN:Tyraniachwili.Szybkoiwolnopłynącyczaswerzeinformacji.Przeł.G.So-
kół.Warszawa2003,s.35.