Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
BADANIAOPERACYJNEWPROAKTYWNYMIREAKTYWNYMWYZNACZANIU…
zadańnienależącychdołańcuchówkrytycznychbędziewięcejniżnależących)
izatymzadaniemwstawiamybuforzasilający.Jegowielkośćmożebyćwy-
znaczanazapomocąróżnychwzorów[8],wybieranychwzależnościodstopnia
ryzykainiepewnościwprojekcieiposzczególnychzadaniach,aleichpod-
stawąbędązawszewartościDŁUGOŚĆ90%(i)-DŁUGOŚĆ_50%(i)zadań
zaplanowanychdowykonaniaprzedbuforemzasilającym.Wnaszymprzy-
padkudługośćbuforazasilającegomożewynosićnp.połowęwartości
DŁUGOŚĆ90%(1)-DŁUGOŚĆ_50%(1),czyli0,5.Buforodługości0,5
zostaniewstawionyzaZADANIEM(1)(rys.2).
Natomiastnakońcułańcuchówkrytycznychwstawionyzostajebufor
projektu,którypozwalazachowaćodpornośćjakościowącałegoprojektu
bezszczegółowejkontrolirealizacjiwszystkichzadańnałańcuchkrytycznych.
Długośćtegobuforarównieżwyznaczanajestzróżnychwzorów[8],
znowu
opartych
na
wartościach
DŁUGOŚĆ90%(i)-DŁUGOŚĆ_50%(i)
zadańnałańcuchachkrytycznych.Unasmożebędzieonapołowąsumy
wartości
DŁUGOŚĆ90%(2)
-DŁUGOŚĆ_50%(2)
i
DŁUGOŚĆ90%(3)-
-DŁUGOŚĆ_50%(3),czyli2.Buforprojektuodługości2będziewstawiony
nazakończeniułańcuchakrytycznego.
Powstanienastępującyharmonogram:
2
1
Bufor
zasilający
3
Bufor
projektu
2
6
10
Rys.2.Planproaktywny(p=1)dlaprzykładu1skonstruowanymetodąłań-
cuchakrytycznego
19
