Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
KasiawKrainieKsiążek
B
zaciągnęłosięciemnymichmurami.
yłpaździernik.Zaoknempadałdeszcz,wiałsilnywiatr.Niebo
MałaKasiaszławłaśniedoszatni.Niedawnoskończyłalekcje,
aterazwracałazobiadu.Idąc,rozmyślałaoszkoleiswojejklasie–Ia,
doktórejuczęszczaładrugimiesiąc.Właściwieniebyłotakźle,pani
Marzenkabyłamiła.Najgorsze,żeKasianieznalazłasobiedotąd
żadnejkoleżanki.Owszem,nierazrozmawiałazdziewczynkami
zklasy,aletrochęsięichwstydziła.Onemieszkaływmieście,
wktórymbyłaszkoła,aKasiadojeżdżałanazajęciazpobliskiej
miejscowości.Dlategoteżniewiedziała,czyzechcąsięznią
zaprzyjaźnić,inarazieczułasięwszkolenieswojo.
Wdodatkudzisiajporazpierwszymiaławracaćdodomusama,
szkolnymautobusem.Przezcaływrzesieńmamaprzywoziła
jąnazajęciaiodbierałapoichzakończeniu,alepowiedziała,żeteraz
Kasiamusibyćjużsamodzielna.Dziewczynkabyłabardzo
podekscytowana,żesamadziśwrócidodomu.Pokażerodzicom,
żejestjużdużaipotrafisobieporadzić.Zresztątożadnasztuka.Wie,
żemawsiąśćdożółto-czerwonegoautobusupanaMarka.Musijeszcze
tylkopójśćdoszatnipokurtkę.
Pobiegłakorytarzemichwyciłazaklamkę.Okazałosięjednak,
żedrzwisązamknięte.Przerażona,rozejrzałasiędookoła.Nikogonie
byłowpobliżu.Poczuła,żezbierajejsięnapłacz,alezobaczyłapanią
sprzątaczkęisięuspokoiła.
– Proszępani,jestemKasiazIa.Chciałamwziąćkurtkę,ale
szatniajestzamkniętainiewiem,comamterazzrobić.
– Szatniajestzamknięta,bojużskończyłasięprzerwa,alenie
martwsię,zarazotworzędrzwiiweźmieszswojąkurtkę.
